Υπάρχουν δύο τύποι εξωτερικής πολιτικής: μία που βασίζεται στο «δίκαιο του ισχυρότερου» και μία που βασίζεται στο διεθνές δίκαιο. Οι ΗΠΑ τα θέλουν όλα δικά τους: απαιτούν να σέβονται οι άλλες χώρες το διεθνές δίκαιο ενώ παράλληλα εξαιρούν από αυτό τον εαυτό τους. Και πουθενά δεν είναι αυτό περισσότερο αληθές από ό,τι στο ζήτημα των πυρηνικών όπλων.

Οι ΗΠΑ απαιτούν να σεβαστεί η Βόρεια Κορέα τις διατάξεις της Συνθήκης για τη Μη Διάδοση των Πυρηνικών Οπλων (NPT) και στη βάση αυτή έχουν ενθαρρύνει το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ να επιβάλει κυρώσεις στη Βόρεια Κορέα με στόχο την αποπυρηνικοποίηση. Αντιστοίχως, το Ισραήλ ζητεί κυρώσεις ή και πόλεμο εναντίον του Ιράν προκειμένου να εμποδίσει τη χώρα να αποκτήσει πυρηνικά όπλα κατά παράβαση της NPT. Εν τούτοις, οι ΗΠΑ παραβιάζουν ξεδιάντροπα τη NPT και το Ισραήλ είναι ακόμα χειρότερο: έχει αρνηθεί να υπογράψει τη συνθήκη και έχει αποκτήσει με τεχνάσματα ένα μεγάλο πυρηνικό οπλοστάσιο το οποίο αρνείται να αναγνωρίσει μέχρι και σήμερα.

Η Συνθήκη για τη Μη Διάδοση των Πυρηνικών Οπλων υπογράφηκε το 1968, με τους υπογράφοντες να συμφωνούν σε τρεις βασικές αρχές. Καταρχήν, τα κράτη που διαθέτουν πυρηνικά όπλα δεσμεύονται να μη μεταβιβάσουν πυρηνικά όπλα ή να βοηθήσουν στην ανάπτυξη ή την απόκτησή τους από μη πυρηνικά κράτη και τα μη πυρηνικά κράτη δεσμεύονται να μη δεχθούν ή αναπτύξουν πυρηνικά όπλα. Δεύτερον, όλες οι χώρες έχουν δικαίωμα στην ειρηνική χρήση της πυρηνικής ενέργειας. Τρίτον και σημαντικό, όλα τα μέρη, συμπεριλαμβανομένων και των πυρηνικών δυνάμεων, συμφωνούν να διαπραγματευτούν τον πυρηνικό –και γενικότερο –αφοπλισμό.

Κύριος στόχος της NPT είναι να αναστρέψει την κούρσα των πυρηνικών εξοπλισμών, όχι να διαιωνίσει το πυρηνικό μονοπώλιο μερικών χωρών. Και σίγουρα όχι να διαιωνίσει το περιφερειακό πυρηνικό μονοπώλιο χωρών που δεν έχουν υπογράψει τη συνθήκη, όπως το Ισραήλ, που δείχνει τώρα να πιστεύει ότι μπορεί να αποφύγει τις διαπραγματεύσεις με τους Παλαιστίνιους λόγω της συντριπτικής στρατιωτικής ισχύος του. Τέτοια είναι η αυτοκαταστροφική ύβρις που προκαλούν τα πυρηνικά όπλα.

Μπορούμε να το θέσουμε και ως εξής: η δύναμη διαφθείρει, και η πυρηνική ισχύς δημιουργεί την ψευδαίσθηση της παντοδυναμίας. Αντί να διαπραγματεύονται, οι πυρηνικές δυνάμεις κομπάζουν και απειλούν. Οι ΗΠΑ και οι πυρηνικοί της σύμμαχοι έχουν επανειλημμένως δώσει στον εαυτό τους το δικαίωμα να αγνοήσουν το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ και το διεθνές δίκαιο.

Βεβαίως, ας απαιτήσουμε την ταχεία και επιτυχή αποπυρηνικοποίηση της Βόρειας Κορέας· ας καταπιαστούμε όμως, εξίσου επιτακτικά, και με το πυρηνικό οπλοστάσιο των ΗΠΑ και άλλων. Ο κόσμος δεν ζει σε μια Pax Americana. Ζει μέσα στον τρόμο, με εκατομμύρια ανθρώπους να σπρώχνονται μέσα στη δίνη του πολέμου από μια ανεξέλεγκτη αμερικανική στρατιωτική μηχανή και με εκατομμύρια ανθρώπους να ζουν στη σκιά του πυρηνικού αφανισμού.

Ο Τζέφρι Σακς είναι καθηγητήςΒιώσιμης Ανάπτυξης και Πολιτικής της Υγείας στο Πανεπιστήμιο Κολούμπια, διευθυντής του Κέντρου Βιώσιμης Ανάπτυξης του Κολούμπια και του Δικτύου Βιώσιμων Αναπτυξιακών Λύσεων του ΟΗΕ. Επίσης είναι συγγραφέας πολλών βιβλίων, με πιο πρόσφατο το «Οικοδομώντας τη νέα αμερικανική οικονομία».