Στην αρχή έμαθα και διάβασα για την υπόθεση των σεξουαλικών παρενοχλήσεων στο Χόλιγουντ, όπως οι περισσότεροι που θέλουν να ενημερωθούν όταν προκύπτουν αντίστοιχα περιστατικά. Πήρε, όμως, γρήγορα πολύ μεγάλες διαστάσεις και ήταν αφορμή να ξεκινήσει μια ανάλογη κίνηση και στην Ευρώπη.Νομίζω ότι τραβώντας τη γραμμή ύστερα από οκτώ μήνες, το κίνημα #ΜeΤoo, που εμφανίστηκε σε διαδηλώσεις και τελετές απονομής βραβείων, έπαιξε ρόλο στο να ενισχυθεί ο λόγος διεκδίκησης των γυναικών. Και κάτι παραπάνω: τουλάχιστον για κάποιο διάστημα θα φρενάρει τέτοιου τύπου συμπεριφορές. Αν ενισχύεται κάτι, ελπίζω ότι είναι η πιο ισότιμη μεταχείριση των γυναικών στον χώρο του θεάματος που έτσι κι αλλιώς είναι δύσκολη –και δεν αναφέρομαι μόνο στον ρόλο των ηθοποιών.Αν μου επιτρέπεται και μια πιο «προσωπική» άποψη για την εγχώρια καλλιτεχνική σκηνή, πιστεύω ότι και στην Ελλάδα έχει βελτιωθεί κατά πολύ (προσωπικά δεν είχα ποτέ την ατυχία να μου συμβεί κάτι παρόμοιο).

Από τον δημόσιο διάλογο που αναπτύχθηκε στέκομαι σε δύο περιπτώσεις. Η μια αφορά τον Γούντι Αλεν, ο οποίος υποστήριξε ότι άλλο πράγμα οι καταγγελίες και άλλο το «κυνήγι μαγισσών». Θεωρώ ότι πρόκειται για μια πολύ ειδική περίπτωση λόγω της προσωπικής του ιστορίας και της ανάγκης του να αποκρούσει τις κατηγορίες της θετής κόρης του Ντίλαν ότι την είχε κακοποιήσει σεξουαλικά το 1992, σε ηλικία επτά ετών. Πέρα από τη δική του ιστορία, λοιπόν, ισχύει για όλους ότι το να εξελίσσεται η χρήση εξουσίας σε σεξουαλική παρενόχληση είναι απεχθές και πρέπει να καταγγέλλεται. Η δεύτερη αφορά την Κατρίν Ντενέβ, η οποία μαζί με άλλες Γαλλίδες υπέγραψαν ένα κείμενο όπου επισήμαιναν τον φόβο μήπως με τις καταγγελίες περί σεξουαλικής παρενόχλησης στο Χόλιγουντ «ποινικοποιηθούν» ο ερωτισμός και το φλερτ. Ναι, υπάρχει τέτοιος φόβος και μπορεί μια τόσο ωραία κίνηση όπως το φλερτ να παρεξηγηθεί. Επειδή εμένα μου αρέσει το φλερτ να ξεκινάει από τον άνδρα προς τη γυναίκα, δεν θα ήθελα να γενικεύονται πεποιθήσεις παρενόχλησης που ενδεχομένως να φρενάρουν μια ευκαιρία για κάτι τόσο γοητευτικό.

Οι θεσμικές πρωτοβουλίες από την πλευρά της πολιτείας, όπως η ποσόστωση, για παράδειγμα, ώστε στα διάφορα φεστιβάλ να συμμετέχουν ισότιμα άνδρες και γυναίκες, είναι ένα ξεχωριστό μεγάλο θέμα. Το καλλιτεχνικό αποτέλεσμα δεν έχει να κάνει με ποσοστώσεις. Το σημαντικό είναι οι επιτροπές οι οποίες επιλέγουν έργα, είτε κινηματογραφικά είτε γενικότερα στον χώρο της τέχνης, να δίνουν ίσες ευκαιρίες και σε άνδρες και σε γυναίκες δημιουργούς.

Η Ελευθερία Αρβανιτάκη είναι τραγουδίστρια