Η Χρυσή Αυγή δεν είναι το μοναδικό ναζιστικό κόμμα που αποκρύπτει συστηματικά τις θρησκευτικές του πεποιθήσεις και φοράει τσάτρα-πάτρα την εθνική θρησκευτική ενδυμασία. Για την ακρίβεια, ακολουθεί πιστά την κοινή τακτική όλων των ναζιστικών και φασιστικών κομμάτων, τόσο κατά τον Μεσοπόλεμο όσο και κατά τη μεταπολεμική περίοδο. Από τους Φαλαγγίτες στην Ισπανία και τη Σιδερένια Φρουρά στη Ρουμανία έως τους Ουστάσι στην Κροατία και τους Ενωμένους Πατριώτες στη Βουλγαρία, πάντα και παντού, οι ναζιστές και οι φασίστες υποδύονται άγαρμπα είτε τους καθολικούς είτε τους ορθόδοξους χριστιανούς, ενώ ταυτόχρονα εξακολουθούν, στον εσώτερο κύκλο τους, να κατηχούν τα στελέχη τους με ένα ηλίθιο αμάλγαμα σατανιστικών/παγανιστικών ιδεών που καταλήγει στο ίδιο διχαλωτό τροπάρι: την ανωτερότητα της αρίας φυλής και τη λατρεία του αίματος. «Αίμα, Τιμή, Χρυσή Αυγή». Για να μην ξεχνιόμαστε.

Σημειώστε ότι οι χρυσαυγίτες ουδέποτε μπήκαν στον κόπο να αποκηρύξουν τις ναζιστικές τους ιδέες, καθώς και τα πραγματικά τους αισθήματα για τη χριστιανική θρησκεία. Ποια είναι όμως τα πραγματικά τους αισθήματα; Οχι ιδιαίτερα θερμά, εάν δώσουμε βάση στα δικά τους κείμενα. Αντιγράφουμε από τη διακήρυξη αρχών, στο ομώνυμο περιοδικό της ναζιστικής οργάνωσης, τον Οκτώβριο του 1988: «Ο Ιουδαιοχριστιανισμός μεταλαμπαδεύτηκε στην Ευρώπη σε εποχή πολιτικού μαρασμού και βαθειάς κρίσης των παραδοσιακών αξιών, κατόρθωσε δε σε διάστημα μερικών αιώνων να εμφυτέψει τον εβραϊκό σκοταδισμό στον κορμό του Ευρωπαϊκού Πολιτισμού, ώστε να τον αποκόψει από τις καταβολές του, να τον αποπροσανατολίσει από την ιστορική του αποστολή και να τον οδηγήσει στην αποσύνθεση και τον εκφυλισμό…». Είκοσι χρόνια αργότερα, από τη χρυσαυγίτικη «Αντεπίθεση» (τεύχος 31, Μάιος-Ιούνιος 2008), τα αισθήματα δεν εκδηλώνονται θερμότερα: «Με την επιβολή του Ιουδαιοχριστιανισμού η Εκκλησία ξεκίνησε να διώκει και να δολοφονεί κάθε επιστήμονα, φιλόσοφο και γενικά κάθε σκεπτόμενο άνθρωπο, οδηγώντας την Ευρώπη στην μεσαιωνική σκοτεινή εποχή των προλήψεων, της άγνοιας, της αρρώστιας, των βασανιστηρίων και της Ιεράς Εξέτασης…». Για όποιον δεν κατάλαβε, τα κάνει πιο λιανά ο χρυσαυγίτης βουλευτής Γιώργος Γερμενής, γνωστός και ως Καιάδας, με τους μελίρρυτους black metal στίχους του: «Για πάνω από μισό εκατομμύρια χρόνια, ο Θεός καθόταν κι έβλεπε τους ανθρώπους να βγάζουν ο ένας το μάτι του άλλου. Τότε είχε την θαυμάσια ιδέα να στείλει τον μπάσταρδο υιό του, τον γαμημένο Ιησού Χριστό, αλλά τώρα ο Διάβολος νικά την ανοησία. Θα αφήσουμε την εκκλησία να σαπίσει σαν το χέρι που έχει γάγγραινα. Θα σφάξουμε πάνω στους δικούς τους βωμούς τους ηλίθιους κι όσους εμπορεύονται ακόμα παλιά σανδάλια».

Υποθέτω πως, όσοι σκανδαλίστηκαν από την έμμετρη βλασφημία, θα νιώσουν βαθιά ανακούφιση από το κόσμιο ενσταντανέ που θα ακολουθήσει. Είναι μια φωτογραφία από την υποδοχή του Αγίου Φωτός με τιμές αρχηγού κράτους το Μεγάλο Σάββατο στο αεροδρόμιο Ελευθέριος Βενιζέλος. Δίπλα στις εκκλησιαστικές Αρχές, στέκονται οι Αρχές της πολιτείας –λέγε με Γιάννη Αμανατίδη, υφυπουργό Εξωτερικών –και παραδίπλα, πρώτες μούρες, καμαρώνουν τρεις διαβόητοι εθνοπατέρες: ο βουλευτής των Ανεξαρτήτων Ελλήνων Δημήτρης Καμμένος, ξακουστός εβραιοφάγος, και οι ναζιστές βουλευτές της Χρυσής Αυγής Χρήστος Παππάς και Ηλίας Παναγιώταρος. Πρέπει να την κρατήσουμε αυτή τη φωτογραφία. Να την τοποθετήσουμε στο σκρίνιο μας, σε δεσπόζουσα θέση ανάμεσα σε όλα τα κειμήλια πολιτικού αμοραλισμού και απύθμενης θρησκοκαπηλίας. Να μας υπενθυμίζει κάθε φορά που πέφτουμε για ύπνο, όπως στοίχειωνε τους εφιάλτες του Θεμιστοκλή «το του Μιλτιάδου τρόπαιον», πως εκτός από την Ελλάδα που μας καθιστά υπερήφανους, εκτός από την Ελλάδα που σεβόμαστε, θα υπάρχει πάντα και μια Ελλάδα για να ντρεπόμαστε.