Οσο πλησιάζει η ημερομηνία των συνταγματικά προβλεπόμενων εκλογών τόσο η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ προσπαθεί να ξεπλύνει σε «προοδευτικά» νερά την αγαστή της κυβερνητική σύμπλευση με τους ακροδεξιούς ΑΝΕΛ. Η καταιγιστική αλλαγή ατζέντας δεν έχει μόνο στόχο τη μετατόπιση της συζήτησης από την καθαρή δήθεν έξοδο από τα Μνημόνια αλλά επιχειρεί να εκπέμψει και ένα «κεντροαριστερό» μήνυμα. Αυτό μαρτυρούν τόσο οι κυβερνητικές ενέργειες σε θέματα ανθρωπίνων δικαιωμάτων και χρονίζοντα εθνικά θέματα αλλά και η πρόσφατη θετική ανταπόκριση για την –επείγουσα και αναγκαία –αναθεώρηση του Συνταγματικού Χάρτη της χώρας. Υστερα από μια αναγκαστική τετραετία για τη σωτηρία της χώρας (βλ. για την παραμονή μας στην εξουσία) επιδιώκουμε πλέον προοδευτικές συνεργασίες διδαγμένοι από τα λάθη και την προοπτική της επερχόμενης ήττας μας.

Οι μέχρι στιγμής εκφρασμένες αντιδράσεις στο μήνυμα της ηγεσίας του ΣΥΡΙΖΑ είναι εκ διαμέτρου αντίθετες. Η μια άποψη θεωρεί ότι η αλλαγή ατζέντας οφείλεται σε εσωκομματική διαπάλη και ότι υπάρχουν όντως δυνάμεις στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ που θέλουν να στρέψουν το τιμόνι προς τη συγκρότηση μιας νέας προοδευτικής πλειοψηφίας. Η άλλη απορρίπτει μετά βδελυγμίας κάθε συζήτηση και δίνει προτεραιότητα στην απομάκρυνση των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ από την εξουσία. Παραπέμπεται έτσι στις ελληνικές καλένδες η επίλυση κρίσιμων εθνικών θεμάτων αλλά και η αναγκαία αναθεώρηση του Συντάγματος, ενώ η κυβέρνηση αφήνεται να αξιοποιεί ανενόχλητη την επικοινωνιακή της στροφή.

Το εάν θα γυρίσουμε σελίδα, ωστόσο, δεν θα κριθεί από τα ζητήματα αυτά. Η πορεία της χώρας θα κριθεί από την επίτευξη της οικονομικής ανάκαμψης και τη ριζική μεταρρύθμιση του πολιτικού συστήματος. Η ηγεσία της «πρώτη φορά Αριστεράς» παραμένει δέσμια των κρατικίστικων οικονομικών μοντέλων στα οποία γαλουχήθηκε επί δεκαετίες, ορκισμένη αντίπαλος της ιδιωτικής πρωτοβουλίας και κάθε μορφής επιχειρηματικότητας, πολέμια των επενδύσεων, αποξενωμένη από τις παραγωγικές δυνάμεις της χώρας, ανίκανη να αντιληφθεί τη ζημιά που προξένησε στην οικονομία η πολιτική της υπερφορολόγησης. Απέδειξε ταυτόχρονα, όλα αυτά τα χρόνια, ότι δεν είναι διατεθειμένη να αλλάξει το παραμικρό στο διεφθαρμένο πελατειακό κράτος και το παρωχημένο πολιτικό σύστημα. Εχει κάνει σημαία της το περίφημο «και οι άλλοι τα ίδια έκαναν» λες και οι πολίτες εμπιστεύτηκαν στην Αριστερά τη διακυβέρνηση της χώρας με την ελπίδα να κάνει τα ίδια με τους προηγούμενους. Στα κρίσιμα αυτά ζητήματα δεν υψώθηκε, δυστυχώς, καμιά εσωτερική φωνή διαμαρτυρίας, δεν χαράχτηκε, έστω και για τις εντυπώσεις, καμιά δεύτερη γραμμή.

Η ανατροπή της σημερινής αδιέξοδης πορείας της χώρας δεν μπορεί να στηριχθεί σε ιδεοληπτικές συμμαχίες με φανταστικές διαφοροποιήσεις στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ. Δεν μπορεί να στηριχθεί, ωστόσο, ούτε στις συντηρητικές αντιμεταρρυθμιστικές δυνάμεις που ελέγχουν ακόμα σε μεγάλο βαθμό την πολιτική κατεύθυνση των κομμάτων της αντιπολίτευσης, κυρίως της αξιωματικής. Η Ελλάδα έχει ανάγκη από μια ισχυρή πολιτική και κοινωνική συμμαχία εκσυγχρονιστικών δυνάμεων, αποφασισμένη να σηκώσει το πολιτικό κόστος των αλλαγών που απαιτούνται για τη χάραξη μιας νέας αναπτυξιακής πορείας.

Ο Γιάννης Μεϊμάρογλου είναι διευθυντής του ηλεκτρονικού περιοδικού «Μεταρρύθμιση»

Τελευταία Νέα