Η ώρα της αλήθειας πλησιάζει. Ο σχηματισμός νέας κυβέρνησης στη Γερμανία είναι θέμα ημερών και αναμένεται να λύσει πολλούς από τους γρίφους που εξακολουθούν να υπάρχουν στην Ελλάδα καθιστώντας αβέβαιες τις οικονομικές και πολιτικές εξελίξεις των επόμενων μηνών.

Θα ζητηθεί από τη χώρα μας να μπει σε καθεστώς προληπτικής γραμμής πίστωσης που θα ισοδυναμεί με ένα νέο μικρότερης διάρκειας αλλά ισχυρό Μνημόνιο; Και ποιες θα είναι οι νέες δεσμεύσεις προς τους δανειστές για μέτρα και μεταρρυθμίσεις που θα συνδεθούν με την όποια διευθέτηση του χρέους στο νέο μοντέλο ενισχυμένης εποπτείας που θα ισχύσει την επόμενη μέρα; Με ποιον τρόπο το ΔΝΤ θα δώσει την εγγύηση «βιωσιμότητας» του ελληνικού χρέους χωρίς την οποία ο δανεισμός από τις αγορές στο μέλλον δεν θα είναι «βιώσιμος»;

Ολα αυτά έως τώρα παραμένουν ανοικτά επιτρέποντας στην ηγεσία της κυβέρνησης να διατηρεί –και αυτή –ανοικτά βασικά πολιτικά και οικονομικά συνθήματα με τα οποία προγραμματίζει να κατέβει στις εκλογές όποτε κρίνει σκοπιμότερο. Αυτό θα ισχύσει για τη ρητορική της καθαρής εξόδου από τα Μνημόνια. Το ίδιο και για τις υποσχέσεις της για αυξήσεις στον κατώτατο μισθό, για νέες προσλήψεις στο Δημόσιο και τις εξαγγελίες για μειώσεις φόρων που ξαφνικά θυμήθηκε ο Πρωθυπουργός.

Ωστόσο, οι τελευταίες δηλώσεις εκπροσώπων των δανειστών και το κλίμα που διαμορφώνεται στη Γερμανία δεν προδιαθέτουν για μια ευτυχή κατάληξη στα κυβερνητικά αφηγήματα. Ο νέος πρόεδρος του Eurogroup Μάριο Σεντένο στις τελευταίες δηλώσεις του για την Ελλάδα άφησε ανοικτό το ενδεχόμενο να εξετασθεί μια προληπτική γραμμή στήριξης αφού διερευνηθούν όλα τα δεδομένα στο τέλος του προγράμματος. Αλλά και ο πρόεδρος του ESM Κλάους Ρέγκλινγκ, από τους Δελφούς, αν και επισήμανε οτι επαφίεται στην Ελλάδα να ζητήσει προληπτική γραμμή στήριξης, τάχθηκε ξεκάθαρα υπέρ αυτής. Και όλοι, φυσικά, γνωρίζουμε ότι οι δανειστές έχουν τον τρόπο να επιβάλουν πράγματα και καταστάσεις παρά την όποια αντίθετη γνώμη της ελληνικής κυβέρνησης.

Ταυτόχρονα και οι εξελίξεις στην Ιταλία δεν βοηθούν στη βιωσιμότητα της κυβερνητικής ρητορικής. Οικονομικοί παράγοντες με γνώση των διεργασιών στους κόλπους των δανειστών προβλέπουν ότι το αποτέλεσμα των ιταλικών εκλογών φωτίζει το ενδεχόμενο αδυναμίας σχηματισμού σταθερής κυβέρνησης στην Ελλάδα τα επόμενα χρόνια εγκυμονώντας σοβαρούς κινδύνους για τη αντίδραση των αγορών. Ο φόβος ιταλοποίησης της πολιτικής κατάστασης στην Ελλάδος φέρνει πιο κοντά το καθεστώς ενισχυμένης εποπτείας, με όποιον τρόπο και αν συμβεί αυτό.

Κάπως έτσι η αντίστροφη μέτρηση έχει αρχίσει. Η γερμανική κυβέρνηση αναμένεται να μιλήσει άμεσα ξεκαθαρίζοντας το σημερινό θολό τοπίο. Και αμέσως μετά η κυβέρνηση θα κληθεί να λάβει αποφάσεις. Θα αποδεχθεί μια νέα κωλοτούμπα σαν να μη συμβαίνει τίποτα αν οι αποφάσεις των δανειστών αποδομούν την προοπτική της καθαρής εξόδου, αλλά με τον κίνδυνο να μείνει χωρίς εκλογικό αφήγημα στο μέτωπο της οικονομίας; Ή θα αποφασίσει μια ηρωική έξοδο προς τις κάλπες με υποσχέσεις τις οποίες όπως και η ίδια γνωρίζει δεν θα κληθεί να υλοποιήσει, αλλά σε κάθε περίπτωση θα σημάνουν συναγερμό στις αγορές;