Ούτε στο Περιστέρι λοιπόν ο Ολυμπιακός βρήκε εκείνο το ένα ματς που θα του έδινε το δικαίωμα της επανεκκίνησης. Οι αγωνιστικές λιγοστεύουν και η ψαλίδα της διαφοράς ανοίγει. Μεταξύ μας όμως: Και πολύ άντεξαν οι Ερυθρόλευκοι σε αυτό το μείγμα που υψώνει τείχος μπροστά τους. Τα δικά τους λάθη, οι ατυχίες τους, αλλά και η αντιμετώπιση που έχουν συστηματικά από τη διαιτησία σε ολόκληρη τη διαδρομή. Ενα σύστημα που τους φθείρει με συνέπεια ποντάροντας στο αυτονόητο. Οτι κάποια στιγμή δεν θα αντέξουν.

Για το χθεσινό μπορείτε να διαβάσετε δίπλα. Για όσα έγιναν στο Περιστέρι, για όσα δήλωσε ο Χρήστος Κόντης κ.λπ. Το ματς όπου ο Μάντσον έπρεπε να έχει αποβληθεί από το πρώτο μέρος, και που το έβγαλε κανονικά ώς το τέλος. Εδώ φτάνει να θυμίσουμε ότι στο Ολυμπιακός – Ατρόμητος του πρώτου γύρου (0-1) ο Αρετόπουλος έκλεισε τα μάτια σε μια παράβαση πέναλτι από εκείνες που θα τις έδινε και ο θύτης (Μάντσον) στο θύμα (Σεμπά). Νωρίτερα ήταν ο Καλογερόπουλος στην Ξάνθη (1-1), αργότερα ο Παπαπέτρου στο Φάληρο με την ΑΕΚ (1-2). Την ίδια στιγμή το Λαμία – ΑΕΚ έμεινε στην ιστορία για το όραμα του Βάτσιου που έφερε εκείνο το 0-1, ο Πέλκας του ΠΑΟΚ έχει δώσει άλλη διάσταση στην ατάκα «δύο μέτρα οφσάιντ». Ολα αυτά στο ίδιο… μίξερ; Απλά δεν παίζονται. Ο Ολυμπιακός προφανώς και πρέπει να κάνει την αυτοκριτική του για την εικόνα του σε ματς σαν το χθεσινό, εννοείται ότι θα πρέπει να δει τα λάθη του. Ζει όμως μια σεζόν χωρίς τον παραμικρό σεβασμό από τους διαιτητές. Και αυτό δεν γίνεται να το παραβλέψει κανείς.