Από την αναπαραγωγή της είδησης και από την κλιμάκωση της συζήτησης στα ΜΜΕ, αλλά και από τη συμβολική επίσκεψη του Κυριάκου Μητσοτάκη στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο, καταλαβαίνω ότι το χθεσινό πρωτοσέλιδο των «ΝΕΩΝ» για την κατάσταση στα πανεπιστημιακά ιδρύματα της χώρας συγκλόνισε πολλούς, ιδίως όσους δεν ξέρουν την κατάσταση που επικρατεί. Αλλά όσοι έχουν σχέση με τα ΑΕΙ, όσοι εργάζονται στην ανώτατη εκπαίδευση, όσοι σπουδάζουν και οι οικογένειές τους, αλλά και οι περίοικοι των πανεπιστημιακών ιδρυμάτων, ακόμα και οι μη συστηματικοί αναγνώστες εφημερίδων, ακόμα κι οι μη συστηματικοί ακροατές ειδήσεων στο ραδιόφωνο ή στην τηλεόραση, οι περισσότεροι δηλαδή, γνωρίζουν τι συμβαίνει. Γνωρίζουν ότι τα πανεπιστήμια είναι φυτώρια βίας και ανομίας. Οτι στους χώρους τους γίνεται παρεμπόριο, ότι διακινούνται ναρκωτικά, ότι προετοιμάζονται τα πολεμοφόδια για τις συγκρούσεις με την αστυνομία σε περιοχές όπου υποδαυλίζεται η κοινωνική αναταραχή όπως τα Εξάρχεια ή περιοχή γύρω από το Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης.

Ολοι γνωρίζουν επίσης πως η κυβέρνηση δεν επιθυμεί να αλλάξει ό,τι συμβαίνει. Ο φοιτητικός συνδικαλισμός, ιδίως το τμήμα του που πρόσκειται στον ΣΥΡΙΖΑ, εκτός από φυτώριο πολιτικών στελεχών, είναι και ο ιμάντας που συνδέει το κόμμα με τις διάφορες ομάδες που δρουν στο όνομα της κινηματικής Αριστεράς. Με την Αριστερά αυτή ο ΣΥΡΙΖΑ έχει παραδοσιακά σχέσεις, οι οποίες δεν διερράγησαν την τριετία της αριστερής διακυβέρνησης.

Για τις σχέσεις αυτές, ο ΣΥΡΙΖΑ ανέχεται και την ανεκδιήγητη κατάσταση στα Εξάρχεια και στον πέριξ του Πολυτεχνείου χώρο (το Πολυτεχνείο, άλλωστε, χρησιμοποιούν ως κατάλυμα οι διάφοροι «σύντροφοι» και οι διάφορες «συντρόφισσες» που έρχονται στην Ελλάδα στο πλαίσιο του επαναστατικού τουρισμού των μολότοφ και των συγκρούσεων με τα ΜΑΤ), όπως και στα άλλα πανεπιστήμια. Για τις σχέσεις αυτές, ο υπουργός Παιδείας Κώστας Γαβρόγλου εξευτελίζει την έννοια του ασύλου, θεωρώντας ότι απλώς κάποια προβλήματα εντός των πανεπιστημίων θα τα λύσει με τις μεθόδους Βαμβακούλα: φτιάχνοντας τριμελείς επιτροπές από πεντέξι άτομα με επικεφαλής τον πρώην υπουργό Δικαιοσύνης Νίκο Παρασκευόπουλο.

Κάπως έτσι, όμως, οι σχολές γίνονται κόλαση, η ελεύθερη διακίνηση των ιδεών υποβιβάζεται σε ελεύθερη διακίνηση ιδεών που εγκρίνουν οι πραγματικοί κύριοι των σχολών, ενώ φοιτητές και καθηγητές που ενδιαφέρονται να δουλέψουν πρέπει να υπερπηδήσουν την ασχήμια, την παραβατικότητα και τη βία. Ενα χρεοκοπημένο σύστημα, που υποδέχτηκε τη χρεοκοπία της χώρας και θα τη διαδεχτεί. Δεν πάει άλλο.