Είναι ενδιαφέρον να παρακολουθεί κανείς τους ξένους ηγέτες σε σχέση πάντα με τις ελληνικές εξελίξεις. Και να αντλεί χρήσιμα συμπεράσματα. Προσέξτε: Πριν από λίγες μέρες ο Εμανουέλ Μακρόν γύρισε από τριήμερη επίσημη επίσκεψη στην Κίνα όπου τον είχαν συνοδέψει 50 επιχειρηματίες. Στόχος της επίσκεψης ήταν να ξαναφέρει την ισορροπία στις οικονομικές σχέσεις των δύο χωρών. Ο γάλλος πρόεδρος πρότεινε λοιπόν ένα μεγαλύτερο άνοιγμα της Γαλλίας στις κινεζικές επενδύσεις ως αντάλλαγμα για την καλύτερη πρόσβαση των γαλλικών επιχειρήσεων στην κινεζική αγορά.

Εφυγε από το Πεκίνο με συμβόλαια πολλών δισεκατομμυρίων σε διάφορους τομείς όπως στα εμπορικά αεροσκάφη για την Airbus ή στην πυρηνική ενέργεια για την AREVA, η οποία θα κατασκευάσει το πρώτο εργοστάσιο επανεπεξεργασίας πυρηνικών καυσίμων (παρόμοιο με εκείνο της Χάγης). Περίπου 50 συμφωνίες όλων των ειδών κλείστηκαν κατά τη διάρκεια αυτού του ταξιδιού.

Από την άλλη, οι Κινέζοι επενδύουν όλο και περισσότερο στη Γαλλία. Κατέχουν ήδη πολλούς αμπελώνες, μεταξύ των οποίων και 3.500 στρέμματα στην περιοχή του Μπορντό που παράγει τα καλύτερα κρασιά. Ο δε Jack Ma, πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος της εταιρείας Alibaba, της μεγαλύτερης πλατφόρμας ηλεκτρονικού εμπορίου, ανακοίνωσε ενώπιον του Εμανουέλ Μακρόν ότι θα εγκαταστήσει λογιστικό κέντρο στη Γαλλία.

Γιατί γράφουμε όλα τα παραπάνω; Διότι ο γάλλος πρόεδρος ήταν εκείνος που κατά την τελευταία επίσκεψή του στην Ελλάδα έλεγε στον «φίλο του Αλέξη» (Τσίπρα) ότι θέλει να βάλει όριο στις μη ευρωπαϊκές επενδύσεις στην Ελλάδα και στην ΕΕ αναφερόμενος κυρίως στο λιμάνι του Πειραιά που ελέγχεται από κινεζικά συμφέροντα. Τα δε γαλλικά ΜΜΕ είναι αυτά που άσκησαν σφοδρή κριτική στον έλληνα Πρωθυπουργό επειδή, όπως έγραφαν, δεν ήθελε να σταθεί απέναντι στην Κίνα για τα ανθρώπινα δικαιώματα.

Ομως ούτε ο γάλλος πρόεδρος είπε, τουλάχιστον επίσημα, μία κουβέντα για τα ίδια δικαιώματα κατά τη διάρκεια του ταξιδιού του στο Πεκίνο. Και βεβαίως, ενώ για την Ελλάδα ήταν αρνητικός στις κινεζικές επενδύσεις, για τη Γαλλία ήταν κάτι παραπάνω από δεκτικός.

Πώς περιγράφεται όλη αυτή η στάση του Μακρόν; Ενδεχομένως κατά τον καλύτερο τρόπο με μια γαλλική παροιμία: «κάντε αυτό που λέω και όχι αυτό που κάνω». Διότι αυτό συμφέρει εμένα και θα το κάνω εγώ…