Αλληλεγγύη

Η φωτογραφία δείχνει 28 παιδιά από δεκατρείς εθνικότητες και τέσσερις ηπείρους, μαζί με τη δασκάλα τους, σε ένα δημοτικό σχολείο του Μιλάνου. Ολα είναι πανέμορφα, όλα χαμογελούν κι όλα φορούν μπλούζες Benetton.

«Αυτή η τάξη του Δημοτικού είναι ένα σύμβολο», λέει ο ιταλός φωτογράφος Ολιβιέρο Τοσκάνι σε συνέντευξή του που δημοσιεύτηκε χθες στη «Λιμπερασιόν» με αφορμή την επανάληψη της συνεργασίας του με τη Benetton ύστερα από δεκαεπτά χρόνια. «Είναι ο σημερινός κόσμος, και ιδιαίτερα η σημερινή Ευρώπη. Τα παιδιά αυτά έρχονται απ’ όλες τις ηπείρους. Δεν είναι fake. Καμιά μελέτη δεν μπορεί να προβλέψει τι θα γίνουν. Θέλω να αναρωτηθούμε: τι μαθαίνουμε σ’ αυτά τα παιδιά; Τι κοινωνία θα δημιουργήσουν; Το μείζον διακύβευμα σήμερα είναι η ενσωμάτωση. Αν δεν το καταλάβουμε, θα έχουμε μεγάλο πρόβλημα με τη μετανάστευση. Ο κόσμος, και το μέλλον, είναι αυτή η τάξη».

Ο επίτροπος Μετανάστευσης έχει προφανώς καταλάβει και την ουσία και το μέγεθος του προβλήματος. Παραμερίζοντας λοιπόν τα πρωτόκολλα και τους κανόνες, υπενθύμισε με την πρέπουσα αυστηρότητα στον Ντόναλντ Τουσκ αυτά που θα έπρεπε να γνωρίζει. Οτι δηλαδή ένας από τους βασικούς πυλώνες του ευρωπαϊκού εγχειρήματος είναι η αλληλεγγύη. Και ότι χωρίς την αλληλεγγύη η Ευρώπη δεν μπορεί να υπάρξει.

Ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου έκανε το ίδιο λάθος που είχε κάνει πριν από λίγο καιρό ο πρόεδρος των Ευρωπαίων Φιλελευθέρων: προσπάθησε να καλοπιάσει τους λαϊκιστές, που στην περίπτωση αυτή τυχαίνει να είναι και συμπατριώτες του. Ο Φέρχοφστατ είχε αποπειραθεί να συναντήσει το κόμμα του Μπέπε Γκρίλο στη μέση του δρόμου και έφαγε τα μούτρα του. Ο Τουσκ θέλησε να πάει με τα νερά των Πολωνών και των Ούγγρων και μπήκε στη θέση του από τον Αβραμόπουλο.

Ετσι είναι: με τις αρχές δεν γίνονται συμβιβασμοί. Η απάντηση στην άρνηση ορισμένων ανατολικοευρωπαϊκών χωρών να εκπληρώσουν τις υποχρεώσεις τους απέναντι στους πρόσφυγες δεν μπορεί να είναι τα παρακάλια ή οι ατέλειωτες συζητήσεις, αλλά η επιβολή ποινών. Για συμβολικά πράγματα μιλάμε έτσι κι αλλιώς, οι «ποσοστώσεις» αφορούν μόλις 160.000 από το 1,5 εκατομμύριο πρόσφυγες που έχουν ζητήσει άσυλο στην Ευρώπη. Η ηγέτις που δεν έμεινε στα σύμβολα αλλά άνοιξε την αγκαλιά της, η Ανγκελα Μέρκελ, κόντεψε να το πληρώσει με τη θέση της.

«Δεν θέλω μόνο να τους υποδεχθώ, θέλω και να πάω να τους βρω», απάντησε ο 75χρονος Τοσκάνι όταν ρωτήθηκε αν επιθυμεί τη φιλοξενία όλων των προσφύγων. «Ποιος έκανε πλούσια τη μεταπολεμική Γαλλία; Οι Αραβες. Ποιος δούλεψε στην Peugeot και τη Citroen; Η μετανάστευση έχει βέβαια προβλήματα, αλλά οι μεγάλες χώρες πρέπει να αντιμετωπίζουν τα μεγάλα προβλήματα. Ετσι γίνεται άλλωστε μια χώρα μεγάλη».

Υπάρχει χωρίς αμφιβολία μια ισχυρή δόση διαφήμισης σε όλα αυτά. Αλλά δεν πειράζει: σημασία έχει τα παιδιά σε αυτή την τάξη του Δημοτικού να χαμογελούν.