Να πάρουμε τα πράγματα με τη σειρά.

Πρώτον, ουδείς αμφισβητεί στον υπουργό Δικαιοσύνης το δικαίωμα να κρίνει μια δικαστική απόφαση. Κι αυτό παρόλο που δεν φαίνεται να κάνει άλλη δουλειά.

Από την Ηριάννα (δις!) έως τις αποφάσεις του Συμβουλίου της Επικρατείας για τους φορολογικούς ελέγχους, τις άδειες, το πόθεν έσχες κι ό,τι άλλο δεν γουστάρει.

Σχεδόν σε καθημερινή βάση ο υπουργός υποδύεται μανιωδώς «το κοινό περί δικαίου αίσθημα» –εκτός από την περίπτωση του Καμμένου με τον ισοβίτη, όπου εκεί υποδύθηκε τον Καμμένο.

Παρά ταύτα, no problem. Ασφαλώς θα κρίνει κι ασφαλώς θα κρίνεται η κρίση του. Δημοκρατία έχουμε.

Δεύτερον, εκείνο που αμφισβητείται είναι το δικαίωμα ενός υπουργού να λέει ψέματα. Ή ακόμη χειρότερα να κρίνει υποβολιμαία και με σκοπιμότητα.

Τι είπε ο υπουργός;

Οτι εκνευρίστηκε επειδή «εκδόθηκε πρόσφατα από το ΣτΕ απόφαση που ακυρώνει τον έλεγχο των δηλώσεων του πόθεν έσχες». Με άλλα λόγια ότι οι δικαστές έκαναν (περίπου) γαργάρα το πόθεν έσχες τους.

Η αλήθεια είναι ότι απόφαση (σύμφωνα με τον πόεδρο του ΣτΕ) δεν έχει βγει ακόμη κι ότι δεν καταργείται ο έλεγχος αλλά προκρίνεται μια διαφορετική διαδικασία ελέγχου με αυξημένη συμμετοχή ανώτατων δικαστικών.

Μπορεί κανείς να συμφωνεί ή να μη συμφωνεί αλλά ουδείς καταργεί τον έλεγχο κι ακόμη λιγότερο την υποβολή δηλώσεων πόθεν έσχες από τους δικαστές –όπως υπονοεί ο υπουργός…

Τι άλλο είπε ο υπουργός;

Οτι οι δικαστές «χρησιμοποιούν δύο μέτρα και δύο σταθμά», δηλαδή ότι ευλογούν τα γένια τους.

Δεν ξέρω αν αλλού τα ευλογούν αλλά στην προκειμένη περίπτωση η ένσταση του ΣτΕ για τις θυρίδες και τα μετρητά (έως ένα ποσό) δεν αφορά μόνο τους δικαστές. Αφορά τους πάντες.

Μπορεί κανείς να συμφωνεί ή να διαφωνεί αλλά δύο μέτρα και δύο σταθμά δεν υπάρχουν –όπως ισχυρίζεται ο υπουργός…

Δεν ήξερε ο υπουργός ότι έλεγε ψέματα; Κατά τη γνώμη μου το ήξερε.

Και τότε γιατί το παίζει Πινόκιο;

Επειδή έστησε έναν καβγά όχι για το δικαίωμα κρίσης των δικαστικών αποφάσεων, το οποίο ουδείς αμφισβητεί, ούτε για τις θυρίδες και τα μετρητά, ούτε για πόσοι δικαστές θα μετέχουν στον έλεγχο.

Τον έστησε για να κατασκευάσει έναν εχθρό, να διαβάλει τον εχθρό στην κοινωνία και να τον εκφοβίσει διά της διαβολής ώστε να υποκύψει στις επιδιώξεις και πιέσεις του.

Ο εκβιασμός τον νοιάζει. Ούτε η κριτική ούτε η δικαιοσύνη.

Τυπική μέθοδος ΣΥΡΙΖΑ –καμία αντίρρηση…

Αλλά τουλάχιστον μη νομίζει ότι μας κοροϊδεύει!