Το ματς του Ολυμπιακού στο Αγρίνιο είναι κάθε χρόνο δύσκολο –φέτος έμοιαζε δυσκολότερο από ποτέ. Επειτα από μια μάλλον ταραγμένη εβδομάδα (με αποχωρήσεις παικτών, κάμποση εσωστρέφεια και μια ήττα από τη Γιουβέντους στο τελευταίο φετινό ευρωπαϊκό ματς) ο Παναιτωλικός έμοιαζε υψηλό εμπόδιο –πρόκειται για ομάδα σίγουρα καλύτερη από τη βαθμολογία της.

Ο Ολυμπιακός έδειξε να απλοποιεί το ματς σκοράροντας με τον Κώστα Φορτούνη μόλις στο 5′. Δεν προσπάθησε όμως να διευρύνει το αβαντάζ του, θέλησε απλά να ελέγξει το ματς έχοντας κατοχή της μπάλας και στο 25′ ύστερα από ένα αυτογκόλ του Ενγκελς όλα άρχισαν από την αρχή.

Για να φτάσει στη νίκη ο πρωταθλητής χρειάστηκε πάλι μια αλλαγή του Τάκη Λεμονή, που στην επανάληψη έριξε στο ματς τον Οφόε αντί του φλύαρου Πάρντο. Μολονότι ο Ολυμπιακός για ένα δεκαπεντάλεπτο επιθετικά δυσκολεύτηκε, οι λύσεις ήρθαν. Πάλι ο Καρίμ Ανσαριφάρντ, αρχικά με μια ασίστ-γκολ στον Φορτούνη και στη συνέχεια με ένα προσωπικό γκολ αποδείχθηκε καθοριστικός. Ο Τζούρτζεβιτς που μπήκε στη θέση του έβαλε στις καθυστερήσεις το κερασάκι στην τούρτα για το τελικό 1-4.

Γίνεται πολύς λόγος για τα προβλήματα που υπάρχουν στην άμυνα, το αργό κέντρο, τα λίγα γκολ που ο Ολυμπιακός παίρνει από τα εξτρέμ του. Ο Ολυμπιακός όμως έχει ποιότητα, πολλές λύσεις κι όχι τυχαία την καλύτερη επίθεση του πρωταθλήματος. Κι όσο αυτή δεν μπλοκάρει, όλοι στην κούρσα του τίτλου θα νιώθουν την ανάσα του.