Toν ντύσανε, τον στολίσανε, του φορέσανε κίτρινο παπιγιόν, τον κάνανε σένιο και τον παρουσιάσανε στην κλήρωση του Μουντιάλ, στο Κρεμλίνο, σαν αξιοθέατο. Περί του Ντιέγκο Αρμάντο Μαραντόνα ο λόγος. Με το τατού του Τσε (φωτογραφία) στο μπράτσο. Βαριά η καλογερική. Δύσκολο να παριστάνεις τον μάγκα και τον νταή μέχρι τέλους. Κάποια στιγμή έρχεται η ώρα να προσκυνήσεις. Μια ζωή στην κόντρα με τη «καταραμένη» τη FIFA ο Ντιέγκο. Στο ξεφωνητό και στη φασαρία. Οτι του κλέψανε το Κύπελλο στον τελικό του Μουντιάλ το ’90 και το δώσανε στους Γερμανούς με πέτσινο πέναλτι. Οτι τον στήσανε και τον βγάλανε ντοπέ στο Μουντιάλ του ’94. Οτι πρόκειται περί λαμόγιων που κονομάνε από το ποδόσφαιρο. Κι όταν τον Μάη του 2015 το FBI τους είχε αποχιάσει και τους κουβαλάγανε τυλιγμένους στα σεντόνια, πανηγύριζε: «Επιτέλους, βάλανε χειροπέδες στη Μαφία του ποδοσφαίρου. Ο κόσμος έλεγε ότι είμαι τρελός. Ούτε ποδόσφαιρο υπάρχει σήμερα ούτε διαφάνεια. Η FIFA εισπράττει 1,5 δισ. και υπάρχουν ποδοσφαιριστές που δεν παίρνουν πάνω από 150 δολάρια».

«ΔΕΝ ΘΑ ΓΛEIΨΩ ΤΗ FIFA»

Πέρα από τον Σεπ Μπλάτερ, ο Μαραντόνα όλα αυτά τα χρόνια είχε βάλει στο στόχαστρο και τον Πελέ (φωτογραφία). Ακριβώς για τις σχέσεις του με τη FIFA. Τον αποκαλούσε καταραμένο «μπαρμπα-Θωμά, που σουλατσάρει στις εκδηλώσεις της FIFA: «Δεν θα δικτυωθώ και δεν θα γλείψω τη FIFA. Αυτό θα με καθιστούσε μπάσταρδο σαν τον Πελέ». Ολα όμως κάποια στιγμή τελειώνουν. Με την αλλαγή κατάστασης στη FIFA άλλαξε και ο Μαραντόνα. Τον Φεβρουάριο ο Τζάνι Ινφαντίνο και ο Ντιέγκο Μαραντόνα, με χαμόγελα βγαλμένα από διαφήμιση οδοντόπαστας, έκαναν γνωστή την έναρξη της συνεργασίας της Παγκόσμιας Ποδοσφαιρικής Ομοσπονδίας με τον «άσωτο υιό». Με τον Μαραντόνα να αναλαμβάνει ρόλο «πρεσβευτή» και να εκφράζει την ικανοποίησή του: «Επιτέλους, μπορώ να εκπληρώσω ένα από τα όνειρά μου και να συνεργαστώ με μία καθαρή FIFA και με ανθρώπους που αγαπούν το ποδόσφαιρο».

ΕΥΚΟΛΟΣ Ο ΔΗΜΟΣΙΟΣ ΛΟΓΟΣ

Λες και η FIFA σταμάτησε να εισπράττει δισεκατομμύρια. Λες και δεν υπάρχουν πλέον ποδοσφαιριστές με μισθό 150 δολαρίων. Λες και τα προβλήματα διαφθοράς έχουν να κάνουν με πρόσωπα κι όχι με τη λειτουργία των θεσμών. Απλά ο Μαραντόνα κουράστηκε να παίζει τον ρόλο του επαναστάτη, συμβιβάστηκε και συνεργάζεται. Οπως συμβαίνει στις πλείστες των περιπτώσεων. Είναι λάθος, λοιπόν, όσα κατά καιρούς ακούγονται να λαμβάνονται τοις μετρητοίς. Κι ειδικότερα, όταν πρόκειται για ποδοσφαιριστές. Τους ήρωες τούς χαρακτηρίζουν οι πράξεις. Οχι τα λόγια. Εύκολος είναι ο δημόσιος λόγος. Γι’ αυτό και διαπρέπουν και με τόση χαρακτηριστική άνεση, μάλιστα, οι πολιτικοί. Ο κόσμος έχει ανάγκη κάπου να πιστέψει. Εχει ανάγκη από ήρωες. Ετσι ακριβώς πίστευε ότι ο Μαραντόνα ήταν ο ασυμβίβαστος μαχητής που τα είχε βάλει με το παγκόσμιο ποδοσφαιρικό κατεστημένο.

ΜΙΑ ΠΑΡΑΤΗΜΕΝΗ ΟΜΑΔΑ

Στην 9η θέση της βαθμολογίας, ο Παναθηναϊκός, κι αν χάσει αύριο στην Τούμπα, ενδέχεται να κατρακυλήσει ακόμα πιο κάτω. Οπως έχει πει όμως ο Ομέρ Βρυώνης, «ουδέν κακόν αμιγές καλού». Σε ό,τι έχει να κάνει, δηλαδή, με τον Μαρίνο Ουζουνίδη (φωτογραφία), η δουλειά του οποίου πέρυσι στους Πράσινους ήταν πράγματι εξαιρετική. Κάτω από τις σημερινές συνθήκες όμως, ποιος να ζητήσει ευθύνες από τον προπονητή; Μία παρατημένη ομάδα, χωρίς αφεντικό, χωρίς λεφτά, με τους ποδοσφαιριστές, εκ των πραγμάτων να ασχολούνται περισσότερο με τα οικονομικά και λιγότερο με τα αγωνιστικά θέματα. Ο,τι χειρότερο, δηλαδή, για την καθημερινότητα της ομάδας και τη δουλειά του προπονητή. Κι όταν μάλιστα έχεις να κάνεις με ξένους στην πλειοψηφία ποδοσφαιριστές κι όχι με νεαρούς Ελληνες, όπως όταν αντιμετώπιζε ανάλογα προβλήματα ο Πανιώνιος. Ταυτόχρονα, όμως, έχει το κεφάλι του ήσυχο. Κανείς δεν δικαιούται (και δεν πρόκειται) να του καταλογίσει ευθύνες.

ΚΑΥΤΟΣ ΓΕΝΑΡΗΣ

Ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα, προβλέπεται η μεταγραφική περίοδος του Ιανουαρίου. Είναι η πρώτη φορά άλλωστε, ύστερα από πολλά χρόνια, που τρεις ομάδες, διεκδικούν με ίσες πιθανότητες τον τίτλο. Και οι τρεις έχουν «θέματα» κι οφείλουν να ενισχυθούν. Με μεταγραφές ουσίας κι όχι με μπαλώματα, όπως γίνεται συνήθως τον χειμώνα.