Η ιστορία του είναι λίγο-πολύ γνωστή. Ωστόσο, ουδείς αντιλέγει ότι μοιάζει με παραμύθι. Πιτσιρικάς στην ΑΕΚ με την ταμπέλα «ο ανιψιός του διάσημου θείου», στη συνέχεια η μετακίνηση στον Ολυμπιακό που σήκωσε σκόνη, μια διετία (’12-’14) εκτόξευσης στα αστέρια της Ευρώπης και από ‘κει και μετά, ταβάνι του Κώστα Μανωλά είναι ο ουρανός. Η Ρόμα για να τον κρατήσει μέχρι το 2022 χρύσωσε τον διεθνή άσο, τον παίκτη που έχει χρόνια μπροστά του καθόσον είναι μόλις 26 ετών. Τα καλύτερα, προφανώς, έρχονται. Τα 3,3 εκατ. ευρώ σε ετήσια βάση αποτελούν εντυπωσιακές αποδοχές, αλλά κάθε εργαζόμενος εισπράττει ό,τι αποφασίσει και δίνει η αγορά στον τομέα του. Οταν «μιλάει» αυτή, οι αντιρρήσεις μπαίνουν στο περιθώριο. Το θέμα δεν σχετίζεται με το αν ο Μανωλάς αξίζει τα χρήματα που παίρνει. Προφανώς και η απάντηση είναι θετική. Γιατί πάλεψε σκληρά, βελτίωσε τις αδυναμίες του, εξελίχθηκε, δεν φοβήθηκε ποτέ του τη σύγκριση ή τον αντίπαλο και έχει τόση αυτοπεποίθηση, ώστε εκτιμά ότι συγκαταλέγεται στους καλύτερους σέντερ μπακ. Οι Ιταλοί δεν δείχνουν τόσο κουτοί που του έστρωσαν χαλί με εκατομμύρια ευρώ. Διαπίστωσαν πως έχει ταχύτητα σπρίντερ και παράλληλα εκπληκτικό άλμα. Αν αναρωτιέστε, λοιπόν, για τα προσόντα του Μανωλά, αυτά είναι και χαρακτηρίζονται δυσεύρετα στο σύγχρονο ποδόσφαιρο.

Το μπαλάκι στους παίκτες

Δεν ανέλαβε ο Μαρίνος Ουζουνίδης την ευθύνη της χθεσινής ήττας και παράλληλα της κακής απόδοσης των ποδοσφαιριστών του Παναθηναϊκού. Η ασίστ πηγαίνει κατευθείαν σε αυτούς. Μάλλον η υπομονή του κόουτς εξαντλείται. Το «όλοι μαζί» όμως αφορά και τις νίκες και τις ήττες. Είναι βέβαιο ότι οι παίκτες ενόψει των μεταγραφών του Ιανουαρίου σκέφτονται δύο και τρεις φορές τι θα κάνουν και κυρίως αν θα βάλουν τα πόδια τους στη φωτιά και σε πιθανές κόντρες. Γιατί όλα και όλοι κρέμονται σε μια κλωστή.

ΠΡΑΣΙΝΗ Διχόνοια

Τα όσα συνέβησαν ανάμεσα στους οπαδούς του Τριφυλλιού, αυτούς που αποδοκίμαζαν την οικογένεια Βαρδινογιάννη και όσους την υπερασπίστηκαν, μαρτυρούν σήψη. Το χειρότερο δε σε ανάλογες περιπτώσεις σχετίζεται με την ύπαρξη διχόνοιας στα ενδότερα της ομάδας. Ολοι κατηγορούν τους άλλους και ουδεμία τάση για αυτοκριτική υπάρχει. Φυσικά, το να τα ρίχνουν σε άτομα που έχουν αποχωρήσει από τον Παναθηναϊκό εδώ και πολλά χρόνια, όχι μόνο δεν εξηγείται, αλλά είναι ταυτόχρονα και εκτός πραγματικότητας. Για την καθοδική πορεία, οι ρίζες βρίσκονται αλλού.