Κίνημα Αλλαγής λοιπόν, αλλά για μισό λεπτό. Με ποια νομιμοποίηση πήγε στο ληξιαρχείο για την ονοματοθεσία η κυρία Γεννηματά αλά μπρατσέτα με τον τέταρτο επιλαχόντα; Το ξέρουν άραγε ότι αν ζητήσω εξέταση DNA, θα βρεθούν και δικά μου γονίδια στο νεοφώτιστο; Δεν είναι δα και σπουδαίο πράγμα μια στους 210.000, θα μου πεις, και θα ‘χεις δίκιο. Επικαλούμαι λοιπόν τους άλλους 209.999 οι οποίοι έφεραν στην δεύτερη θέση τον κύριο Ανδρουλάκη και στην τρίτη τον κύριο Καμίνη. Ναι αλλά ο Θεοδωράκης έχει κόμμα (του ενάμιση βουλευτή και του μισού ευρωβουλευτή), θα μου πεις και θα ‘χεις πάλι δίκιο. Είναι ωραίο να εγκαινιάζεις την εν Χριστώ ζωή σου συμμαχώντας με τον κομματικό Μαμωνά, αλλά και πάλι, αυτή η μπαμπεσιά δεν καταπίνεται με τίποτα. Διότι η πρακτική αριθμητική λέει ότι ο Ανδρουλάκης πήρε το 43% των ψηφοφόρων, εκεί που μέχρι πρότινος τον ήξερε μόνον η μαμά του και η Εύα Καϊλή. Τον τσαλαπατάς ή του κάνεις χώρο να περάσει; Για τον κύριο Καμίνη, δεν έχω λόγια και, το πιθανότερον, να μην έχει ούτε αυτός, αφού όλοι ξέρουμε ότι για να εκλεγείς δυο φορές δήμαρχος Αθηναίων πρέπει να πείσεις πολύ μεγαλύτερο αριθμό ψηφοφόρων από αυτό το μίζερο ελάχιστο κοινοβουλευτικό προαπαιτούμενο του 3% που, σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις, ο κύριος Θεοδωράκης δεν το βλέπει πια ούτε με το κυάλι.

Ανθρωπος στη θάλασσα, άνθρωπος στη θάλασσα! Εγώ είμαι βρε κουτό αλλά ούτε να το διανοηθείς να καλέσεις τα παραπλέοντα σκάφη. Ασε με να σκυλοπνίγομαι και να ρωτάω τους ροφούς που με κοιτάνε με ανοιχτό το στόμα: αν είναι έτσι, τότε γιατί όχι υπαρχηγός ο κύριος Τζιώτης; Ενας ταλαντούχος πολιτικός αναλυτής θα διέβλεπε στην περίπτωσή του δυναμική απολύτως ερμηνεύσιμη διά της κβαντομηχανικής. Δεν είναι απλό να πείσεις χίλιους να υπογράψουν για την υποψηφιότητά σου και να σε ψηφίσουν μετά καμιά εκατοστή. Υπάρχει πολύ ψωμί πίσω από την περίπτωση Τζιώτη αλλά πού να το καταλάβουν οι ευτυχείς ανάδοχοι του νέου πολιτικού φορέα; Προς το παρόν μοιράζονται μεταξύ τους τις μπομπονιέρες και καπαρώνουν συχαρίκια. Αξιοι, όπως και να το δει κανείς!