Η ικανότητα του Πρωθυπουργού κ. Τσίπρα να εκπλήσσει, με λόγια και με πράξεις, είναι γνωστή. Ποιος θα ξεχάσει ότι μπορεί, κατά δήλωσή του, να κάνει στροφή 360 μοιρών ή ότι μπορεί να εξισώσει το «Ναι» με το «Οχι»; Αυτά, αλλά και άλλα επιτεύγματα του Πρωθυπουργού μας, όπως οι αγκαλιές με την κα Μέρκελ στην οποία πρότεινε, πριν από λίγο καιρό, με σθεναρή φωνή να «go back», και τα θερμά λόγια και τα γλυκά χαμόγελα με τον «σατανικό» πρόεδρο Τραμπ, είναι γνωστά σε όλους εμάς τους δύστυχους Ελληνες.

Η τελευταία έκπληξη που μας επιφύλασσε ο κ. Τσίπρας είναι η διανομή του κοινωνικού μερίσματος. Δεν είναι, όπως ίσως νομίζετε, ότι για πρώτη φορά πρωθυπουργός ανακοινώνει εκείνο που είναι δουλειά κάποιου γενικού γραμματέα ή έστω υπουργού, ούτε ότι γυρίστηκε και σχετικό βίντεο με πρωταγωνιστή τον κ. Τσίπρα για να μην υπάρξει αμφιβολία σχετικά με το ποιος πέτυχε το πλεόνασμα και το ποιος το μοιράζει. Και αυτά έκπληξη είναι, αλλά η πραγματική έκπληξη βρίσκεται στο ότι ο Πρωθυπουργός έχει μελετήσει Ιστορία σε ορισμένες ενδιαφέρουσες λεπτομέρειές της και τις χρησιμοποιεί κατάλληλα.

Από έλληνες πολιτικούς πρόσφυγες που έζησαν στη Σοβιετική Ενωση έχω ακούσει την εξής θλιβερή ιστορία, την οποία επιβεβαίωσαν και άλλοι. Επί Στάλιν, οι δασκάλες στα σχολεία προέτρεπαν τα μικρά παιδιά να προσευχηθούν στον Θεό να τους δώσει το συσσίτιο. Παρά τις προσευχές, το συσσίτιο δεν ερχόταν. Μετά οι δασκάλες έλεγαν στα παιδιά να το ζητήσουν από τον πατερούλη Στάλιν, και τότε, φυσικά, το συσσίτιο ερχόταν ζεστό και πλούσιο.

Ετσι, τώρα, ο κ. Τσίπρας αφού διέλυσε την οικονομία με τις μπαρούφες του τότε πρωτοπαλίκαρου κ. Βαρουφάκη, που έφεραν τα capital controls, με τη δυσβάστακτη φορολόγηση όχι μόνο της μεσαίας τάξης, αλλά και των οικονομικά αδυνάτων με τους φόρους κατανάλωσης, και με την καχυποψία προς τους μεγάλους και μικρούς επενδυτές, εμφανίζεται τώρα ως προστάτης των αδυνάτων και τους μοιράζει ένα κουλούρι την ημέρα (τόσο είναι τα 450 ευρώ τον χρόνο).

Η οικονομική βοήθεια σε όποιον την έχει ανάγκη είναι ασφαλώς καλή πολιτική. Αλλά αυτό είναι πρόνοια των θεσμών της οργανωμένης πολιτείας, όχι ελεημοσύνη του Πρωθυπουργού. Οι σχετικές με το μέρισμα εμφανίσεις του Πρωθυπουργού ήταν ολίσθημα που έφθειρε την εικόνα του, αντί να την ενισχύσει, όπως εκείνος νόμιζε.

Ταυτόχρονα ήταν και προσβολή για εκείνους οι οποίοι θα λάβουν το μέρισμα. Οι συμπολίτες μας, που για λόγους κακής οικονομικής συγκυρίας βρίσκονται σε δύσκολη θέση, χρειάζονται δουλειά και κοινωνική προστασία, όχι την ελεημοσύνη του κ. Τσίπρα.

Ο Θεόδωρος Π. Λιανός είναι ομότιμος καθηγητής Πολιτικής Οικονομίας του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών