Να μην το πάρει το κράτος

Παρακολούθησα, περισσότερο από βίτσιο και όχι επειδή πίστευα ότι θα μάθαινα την ουσία, τις ομιλίες ορισμένων αγορητών του ΣΥΡΙΖΑ για το Ινστιτούτο της Βενετίας, στη Βουλή. Θαύμασα, κυρίως, τρεις εκ των αγορητών, που συναντήθηκαν στην κομματική υστεροβουλία από διαφορετικές φόρμες ομιλίας.

Ο ένας, ο πρώην καραμανλικός βουλευτής Θεσσαλονίκης Αλέξανδρος Τριανταφυλλίδης, έκανε μια εθνικόφρονα ομιλία, στην οποία αναλώθηκε στον Αγιο Γεώργιο, την ορθόδοξη εκκλησία της Βενετίας, στο έθνος και πάλι στο έθνος. Εις το όνομα του έθνους, λοιπόν, πρέπει το Ινστιτούτο της Βενετίας να γίνει κρατικό παράρτημα και, εν προκειμένω, παράρτημα του υπουργείου Εξωτερικών (έτσι, άλλωστε, θα ανοίξουν θέσεις-φιλέτα για να διορίσουμε πελάτες).

Ο άλλος, ένας δογματικός από τη Θεσσαλονίκη, ο Τριαντάφυλλος Μυταφίδης, υιοθετεί τη σκληρή γραμμή (μέσω της οποίας εξελίσσεται η προσπάθεια χειραγώγησης από το υπουργείο Εξωτερικών του Ινστιτούτου Βενετίας). Στηρίζεται στην καταγγελία ενός εμμονικού καταγγέλλοντος, στο μυαλό του βουλευτή ο καταγγέλλων γίνεται η φωνή του λαού, συνάγει ότι στη Βενετία υπάρχει μια φωλιά διεφθαρμένων, αδυνατεί να καταλάβει ότι η μη αποτελεσματική διαχείριση δεν είναι πάντα συνώνυμο της διαφθοράς, άρα καταλήγει κι αυτός στο ίδιο σημείο: να το πάρει το κράτος (κ.λπ.).

Ο τρίτος, ο ογκόλιθος της διανόησης Κώστας Δουζίνας, επικαλείται την ακαδημαϊκή πείρα του και σαν καλός μαθητής της αποδόμησης λέει κάτι ντεριντιανά, ότι η έρευνα πρέπει να είναι απροϋπόθετη, ότι έχει εγγενή και όχι εμπορική αξία (εγγενής σημαίνει ότι δεν είναι υποχρεωτικό να χρησιμεύει για εμπορικούς σκοπούς) κι ότι πρέπει να στοχεύει στην καλλιέργεια χαρακτήρα (προφανώς, ο Μανούσακας και η Μαλτέζου τα μοσχοπουλάγανε αυτά που ανακαλύπτανε στα αρχεία, σε ειδικό startup στo ΝASDAQ, που εκμεταλλεύεται τη γνώση για την Ενετοκρατία). Συμπέρασμα: να το πάρει το κράτος (κ.λπ.).

Υπάρχει ελπίδα διάσωσης του Ινστιτούτου της Βενετίας; Πολύ δύσκολο –αν και η ΝΔ, ιδίως ο Κωνσταντίνος Τασούλας, έχει προσεγγίσει ορθά το ζήτημα. Ωστόσο, όπως λέει ένας φίλος, «η δημαγωγική διακυβέρνηση ιδρύματα όπως το Ινστιτούτο της Βενετίας τα θεωρεί κάπως σαν τα κομψά έπιπλα εκλεπτυσμένων προγόνων που οι ξεπεσμένοι κληρονόμοι δεν είναι καν σε θέση να εκτιμήσουν και γι’ αυτό τα καίνε τον χειμώνα στο τζάκι για να ζεσταθούν».

Το πιο ωραίο, πάντως, το είπε ο υφυπουργός Εξωτερικών Γιάννης Αμανατίδης. Οτι η Ελένη Αρβελέρ, που διαφωνεί με τα κυβερνητικά σχέδια, είναι κακά πληροφορημένη. Η Αρβελέρ!