Μάθαμε τελικά γιατί ο Νίκος Φίλης και μαζί του ο Ξυδάκης, ο Κυρίτσης κι ο Σκουρλέτης παρίσταναν ότι ντρέπονται για την πώληση όπλων στη Σαουδική Αραβία. Οχι για το σκάνδαλο Τσίπρα – Καμμένου, τον παράνομο μεσάζοντα και τις υπόνοιες για μίζες, αλλά επειδή η αγοραπωλησία εξοπλιστικού υλικού στη Σαουδική Αραβία είναι αντίθετη με τις αρχές της γαλάζιας μας χώρας, και ακόμα περισσότερο της άσπιλης και άμωμης κυβέρνησής μας. Και ο καημένος ο διευθυντής της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ Κώστας Ζαχαριάδης που δήλωσε ότι «στη διένεξη της Σαουδικής Αραβίας με την Υεμένη δεν πιστεύω ότι το ζήτημα αυτό λύνεται με το αν θα πουλήσουμε εμείς όπλα στη Σαουδική Αραβία»;

Ας πρόσεχε. Διότι τα πράγματα είναι σοβαρά. Ε, όχι και να μας λένε στην Υεμένη «Φονιάδες των λαών, Ελληνες». Αυτό δεν θα το επιτρέψει ο Νίκος Φίλης. Γι’ αυτό, έπειτα από δική του πρόταση, η κοινοβουλευτική πλειοψηφία θα επιχειρήσει κοινοβουλευτικώς να ακυρώσει στην πράξη την πώληση πολεμικού υλικού στη Σαουδική Αραβία.

Πολύ φοβάμαι ότι ακόμα κι αν ακυρωθεί η πώληση, ακόμα δηλαδή κι αν μέσω του Νίκου Φίλη πέσει πάνω από το συστηματικώς ψευδόμενο, αλαζονικό και διχαστικό εξουσιαστικό σύστημα ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ ο μανδύας της υποτιθέμενης αριστερής ηθικής, το θέμα δεν θα έχει τελειώσει. Προφανώς, ακυρώνοντας τη συμφωνία οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ θα συνεχίσουν να επικαλούνται το ηθικό πλεονέκτημα, όταν μάλιστα θα έχει περάσει λίγος καιρός και η μνήμη δεν θα μπορεί να ανακαλέσει με ακρίβεια όσα συνέβησαν το προηγούμενο διάστημα κι όσα αποκαλύφθηκαν αυτές τις μέρες. Πήγε κάτι στραβό να γίνει αλλά, να, το αποτρέψαμε, θα λένε.

Ο Νίκος Φίλης, με άλλα λόγια, δέχτηκε να παίξει τον ρόλο που παίζει ένας χειρουργός στην παρθενορραφή. Και να παραδώσει πάλλευκο την παρασυρθείσα κορασίδα σε νέες περιπέτειες.

Ο,τι κι αν σκαρφιστούν, όμως, ό,τι έγινε δεν παραγράφεται. Αντίθετα, όπως σημείωσε και ο Ανδρέας Λοβέρδος (Αθήνα 9,84), «είναι εξαιρετικά σοβαρές οι ενδείξεις τέλεσης του αδικήματος απιστίας, σε βαθμό κακουργήματος. Είμαστε ακόμη στο στάδιο της διερεύνησης». Και η δημοσιοποίηση των στοιχείων επ’ ουδενί επιτρέπει, αναδρομικά μάλιστα, την απόκρυψη. Με άλλα λόγια, άπαξ και διερράγη η παρθενία της κυβέρνησης, δεν υπάρχει επιστροφή.

Οσο κι αν κλάψει ο Νίκος Φίλης για τη χαμένη αθωότητα.