Κανείς δεν μπορεί να σε κάνει να νιώσεις αδύναμος χωρίς τη συγκατάθεσή σου. Ας το έχει αυτό κατά νου το ευρωπαϊκό μπάσκετ κάθε φορά που θα γκρινιάζει για τα περίφημα «παράθυρα» και την τριβή της FIBA με την Euroleague Basketball.

Στη δυσχερή θέση που βρίσκεται σήμερα το άθλημα της πορτοκαλί μπάλας με τα σπυράκια θα μπορούσε να είναι εδώ και είκοσι χρόνια το ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο.

Το 1998 η ιταλική εταιρεία Media Partners προσπάθησε να δημιουργήσει μία κλειστή λίγκα με τη συμμετοχή των κορυφαίων ομάδων της Γηραιάς Ηπείρου. Ο κίνδυνος αποσοβήθηκε από την UEFA ακολουθώντας την τακτική μαστίγιο και καρότο. Εδωσε περισσότερο χώρο και χρήματα στους ισχυρούς και δημιούργησε νέες βάσεις ανάπτυξης που πλησίαζαν τις προτάσεις της ιδιωτικής πρωτοβουλίας.

Αυτό θα μπορούσε να το κάνει και η FIBA. Αυτό που δεν μπόρεσε όμως να κάνει σε σχέση με την UEFA ήταν να σπείρει απειλές που φύτρωσαν αυθωρεί. Η ευρωπαϊκή συνομοσπονδία ποδοσφαίρου απείλησε τους παίκτες που θα συμμετείχαν στη Super League με αποκλεισμό από τις εθνικές ομάδες και βέβαια το Euro και το Μουντιάλ. Ποιος ποδοσφαιριστής δεν θέλει να παίξει στο Παγκόσμιο Κύπελλο; Ας ρωτήσετε τον Μπουφόν. Ενώ στο μπάσκετ αυτή η συνθήκη δεν υφίσταται γιατί οι διεθνείς διοργανώσεις του δεν διαθέτουν την αίγλη των αντίστοιχων ποδοσφαιρικών.