Συνωστισμός στα υψηλά πατώματα της Σούπερ Λίγκας. Και όντως πρόκειται για μια συγκυρία ενδιαφέρουσα, που δίνει την αίσθηση πως το φετινό πρωτάθλημα μπορεί να κρύβει περισσότερο σασπένς από τα συνηθισμένα. Συγκυρία όμως προς τα κάτω, και όχι βελτίωσης των πολλών. Και αυτή είναι μια λεπτομέρεια που αργά ή γρήγορα (λογικά) θα αλλάξει τους συσχετισμούς.

Δεν έγιναν οι μνηστήρες καλύτεροι. Ο Ολυμπιακός έχασε τον βηματισμό του για ένα διάστημα και επί της ουσίας οι δικές του απώλειες άλλαξαν την οπτική σε σχέση με τα «συνηθισμένα». Οι τρεις ήττες (ΑΕΚ, Ατρόμητος, Παναθηναϊκός) και δύο ισοπαλίες (Ξάνθη, Αστέρας), από την 3η ώς την 9η αγωνιστική. Οι οκτώ βαθμοί που κατακτήθηκαν από τους είκοσι έναν που παίχθηκαν στο διάστημα αυτό!

Θα αλλάξει αυτό για την ομάδα του Λεμονή; Θα μπορέσουν οι Πειραιώτες να βρουν εκείνο το… προφίλ που όλα τα χρόνια τούς ξεχωρίζει επίπεδο από τους υπόλοιπους; Θα το δούμε. Το σίγουρο είναι πως προκύπτει βελτίωση όσο περνά ο καιρός. Οι 37 τελικές στα δύο ματς με Πλατανιά και Λεβαδειακό. Το ανασταλτικό που «συμμαζεύτηκε» αισθητά, ακόμη και σε ματς όπου ο Ολυμπιακός δέχθηκε γκολ. Ο κορμός, οι ρόλοι, τα πρόσωπα, η διάταξη. Ο χαρακτήρας μιας ομάδας που σταδιακά θυμίζει τον… εαυτό της. Μια διαδικασία προς τη σωστή κατεύθυνση, η οποία όμως προφανώς περνά μέσα από τα αποτελέσματα.

ΥΓ. Φυσικά και μόνο η νίκη έχει αντίκρισμα μεθαύριο στο Αλβαλάδε. Για να την προσεγγίσεις όμως απέναντι σε μια ομάδα επιπέδου Σπόρτινγκ δεν «αλλάζεις» το ευρωπαϊκό σου σχέδιο. Γιατί έτσι το σκέφτηκε και ο Μπέσνικ Χάσι στην πρεμιέρα και βρέθηκε ο Ολυμπιακός με 3-0 στην πλάτη του πριν από το ημίχρονο.