Πρόκειται για το απόλυτο, το συντριπτικό, το αποστομωτικό επιχείρημα: η Αθήνα είναι πιο ασφαλής από ποτέ επειδή ο πρόεδρος της Γαλλίας έκανε βόλτα στην Ερμού. «Δεν ξέρω αν θα μπορούσε να το κάνει αλλού», σημείωσε με νόημα ο Νίκος Τόσκας στη χθεσινή συνέντευξή του στον ΑΝΤ1. Τι εννοούσε άραγε; Οτι αν ήθελε ο Μακρόν να περπατήσει σε έναν εμπορικό δρόμο του Λονδίνου ή της Μαδρίτης θα χρειαζόταν αστυνομική συνοδεία επειδή θα κινδύνευε από τρομοκράτες, ενώ στη φιλήσυχη Αθήνα ο μόνος φόβος ήταν μήπως τον πνίξει στα φιλιά κανένας θαυμαστής του;

Είναι τόσο δυνατός αυτός ο συλλογισμός, ώστε σχεδόν ξενερώνει κανείς όταν βλέπει να συνοδεύεται από τη γνωστή επωδό πως για όλα φταίει η Δεξιά. Κατηγορεί η Νέα Δημοκρατία την κυβέρνηση για ανοχή απέναντι στην εγκληματικότητα και την ανομία; Απαντά ο αναπληρωτής υπουργός Προστασίας του Πολίτη ότι αυτά έχουν να κάνουν με τον προπαγανδιστικό μηχανισμό της ΝΔ. Το ίδιο σχήμα βέβαια χρησιμοποιείται πλέον σε κάθε κυβερνητική ανακοίνωση, ανεξαρτήτως θέματος. Επισημαίνει ο ισπανός πρεσβευτής την απουσία της ελληνικής κυβέρνησης στην καταλανική κρίση; Τον καταγγέλλει ο υπουργός Εξωτερικών ότι συμπεριφέρεται σε συντονισμό με την αξιωματική αντιπολίτευση.

Ας μείνουμε όμως στο βασίλειο του Νίκου Τόσκα. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η Ελληνική Αστυνομία έχει να επιδείξει τελευταία σημαντικές επιτυχίες, όπως η σύλληψη των απαγωγέων του Λεμπιδάκη και ενός από τους αποστολείς εκρηκτικών δεμάτων. Από την άλλη πλευρά, δείχνει να μην μπορεί να αντιμετωπίσει θεωρητικά μικρότερες προκλήσεις, όπως η δράση του Ρουβίκωνα ή των αντιεξουσιαστών. Γιατί άραγε;

Η δικαιολογία του αναπληρωτή υπουργού είναι ότι αυτά είναι διαχρονικά προβλήματα, που (για να μην ξεχνιόμαστε) δεν έλυσε ούτε η προηγούμενη κυβέρνηση. Πιο πιθανή όμως είναι μια άλλη εξήγηση: ότι η σημερινή κυβέρνηση δεν θέλει να καταπιαστεί με αυτά τα προβλήματα, όπως ο υπουργός Εσωτερικών μιας προηγούμενης κυβέρνησης, κάποιος Προκόπης Παυλόπουλος, δεν ήθελε να κάνει τίποτα όταν καιγόταν επί σειρά ημερών η Αθήνα. Οι λόγοι είναι ποικίλοι: ιδεολογικοί, τακτικοί, εκλογικοί, λόγοι σκοπιμότητας. Αλλά το αποτέλεσμα είναι το ίδιο.

Οταν ο Νίκος Βούτσης αφήνει ελεύθερους τους ακτιβιστές που εισβάλλουν στο κτίριο της Βουλής, προφανώς θεωρεί ότι δεν υπερβαίνουν τα «κάποια όρια» στα οποία αναφέρεται ο Νίκος Τόσκας. Οταν η εισαγγελέας του Αρείου Πάγου διατάζει παράλληλη έρευνα για την «επίσκεψη» του Ρουβίκωνα σε γιατρό του Ευαγγελισμού και για τις καταγγελίες ότι έπαιρνε φακελάκι, ουσιαστικά δείχνει έναν εναλλακτικό δρόμο για την αντιμετώπιση των «διαχρονικών προβλημάτων» για τα οποία μιλά ο υπουργός. Αλλωστε, και οι χθεσινές εξευτελιστικές ουρές για το ηλεκτρονικό εισιτήριο δεν θα είχαν αποφευχθεί αν είχαν θεσπιστεί εγκαίρως οι δωρεάν μεταφορές τις οποίες ζητούν αυτοί που σπάνε κάθε τόσο τα εκδοτήρια εισιτηρίων;

Μπορεί μάλιστα να το εκτιμούσε και ο Μακρόν.