Αναζήτηση
Πολλή συζήτηση έγινε για το ταξίδι τού κατ’ επίφαση ή «fake» αριστερού Αλέξη Τσίπρα στις Ηνωμένες Πολιτείες του Τραμπ. Και κακώς επικεντρώθηκαν πολλοί στην πλουσιοπάροχη παροχή που έκανε ο Πρωθυπουργός προς τους Αμερικανούς για την αναβάθμιση του στόλου μας των μαχητικών αεροσκαφών F-16.
Αν η χειρονομία τούτη έγινε για το καλό της πατρίδας ή του κοινού καλού –όπως έλεγε ο Αριστοτέλης –«ας πάει στο καλό», γιατί όλοι θέλουμε να έχουμε αγαστές σχέσεις με το μεγάλο αμερικανικό έθνος.
Το εκρηκτικό πρόβλημα για τη χώρα μας με αυτόν τον Πρωθυπουργό είναι άλλο: δηλαδή, αλλάζει τυχοδιωκτικά και κυνικά την εξωτερική πολιτική της πατρίδας όπως αλλάζει ένας άνθρωπος τα πουκάμισά του!
Ετσι, καταρχάς έπαιξε το χαρτί του αφελούς και χυδαίου «αντικαπιταλισμού» και μέσω του νάρκισσου Βαρουφάκη ήλθε σε τυφλή σύγκρουση με τους ηγεμονικούς κύκλους της Ευρώπης (χωρίς να έχει από πίσω του κανέναν συσχετισμό δυνάμεων). Τα αποτελέσματα αυτής της σύγκρουσης τα γευτήκαμε πικρά (capital controls και άλλα).
Επειτα «ο αριστερός Αλέξης» συμβιβάστηκε ταπεινωτικά με τους Ευρωπαίους και υπέγραψε το τρίτο φαρμακερό Μνημόνιο, το οποίο έκοψε περαιτέρω τις συντάξεις των περήφανων γηρατειών (όπως έλεγε και ο Ανδρέας Παπανδρέου)!
Στις μέρες μας ο Πρωθυπουργός κάνει ακόμη μια οβιδιακή στροφή και γίνεται αμερικανόφιλος! Και μάλιστα σε τέτοιο εξευτελιστικό βαθμό ώστε να δηλώνει δημόσια «ότι συμμερίζεται τις ίδιες αξίες με τον αμερικανό πρόεδρο Τραμπ», πράγμα που σοκάρει ακόμη και τον ανταποκριτή του CNN («Once -critical Greek PM praises Trump common values»).
Δηλαδή τι ακριβώς θαυμάζει στον Τραμπ ο Αλέξης Τσίπρας; Το ότι χρησιμοποιεί αυθαίρετα την προεδρική του εξουσία για να περιορίζει ρατσιστικά την είσοδο χιλιάδων μουσουλμάνων που ήδη ζουν στην Αμερική; Ή το ότι ο Τραμπ βλέπει τις γυναίκες «ως σεξουαλικά αντικείμενα» (όπως τον κατηγορεί συστηματικά ο αμερικανικός Τύπος);
Επομένως όλες αυτές οι δυσάρεστες καταγραφές δείχνουν επικίνδυνα ότι ο Αλέξης Τσίπρας δεν έχει καμία στρατηγική για τον διεθνή προσανατολισμό της χώρας μας!
Και μάλιστα αυτό γίνεται όταν όλοι καταλαβαίνουμε ότι έχει περάσει ανεπιστρεπτί ο αμερικανικός αιώνας και μπαίνουμε σε μια περίοδο πολλαπλών κέντρων του παγκόσμιου καπιταλισμού (Ζίζεκ, «Προβλήματα στον παράδεισο»).
Ομως όλες αυτές οι αναλύσεις δεν αγγίζουν τον Αλέξη Τσίπρα γιατί ενδιαφέρεται μόνο για την εξουσία και την καρέκλα του!
Και το ίδιο δυστυχώς ισχύει και για τους παραδοσιακούς αριστερούς του ΣΥΡΙΖΑ οι οποίοι είναι αναγκασμένοι να καταπιούν την παλιά αντιιμπεριαλιστική τους ιστορία, γιατί εκτός των άλλων δεν θέλουν να χάσουν την παχυλή βουλευτική τους αποζημίωση των 7.000 ευρώ τον μήνα!
Ο Γρηγόρης Καλφέλης είναι καθηγητής της Νομικής Σχολής του ΑΠΘ
