Κατ’ αρχάς τα στοιχειώδη:oΕΟΠΥΥ δημιουργήθηκε με τον Ν. 3918/2010. Ηταν προσωπική πολιτική απόφαση δική μου, στο πλαίσιο του προγράμματος του ΠΑΣΟΚ, και όχι μνημονιακή υποχρέωση, όπως αναληθώς διαχέεται.

Θεωρητικάήταν και στο πρόγραμμα άλλων κομμάτων,όμως ουδείς τόλμησε να αναδεχθεί το πολιτικό κόστος, αν και η δημιουργία ενόςκαι μόνουκλάδου υγείας είχε υποβληθεί στην Ελλάδα το 1929(!!!) ως πρότασητου Διεθνούς Γραφείου Εργασίας προςτον Ελευθέριο Βενιζέλο.

Ηεμπειρία μου ως υπουργούΕργασίας και ΚοινωνικήςΑσφάλισης, πριν αναλάβω το υπουργείοΥγείας, μου είχε δώσει τη δυνατότητα να διαπιστώσω ότι ναι μεν το Ασφαλιστικό ήταν το βασικό πρόβλημα στην κατάρρευση των δημοσιονομικών της χώρας, αλλά μέσα στο ασφαλιστικό σύστημα υπήρχε μια άλλη γενεσιουργός αιτίατων προβλημάτωναυτών: οι πολυδιασπασμένοικλάδοι υγείας. Είκοσι οκτώ αυτοτελείς κλάδοιμε διαφορετικό νομοθετικό καθεστώς, με διαφορετικό κανονισμό παροχών υγείας, με άγνωστο ή τουλάχιστον μη ελεγχόμενο από το υπουργείο αριθμό ιατρικού προσωπικού, με αδύναμεςυπηρεσίες ελέγχου των δαπανών. Ακόμη, τοχειρότερο ήταν η λανθάνουσα συμφωνία όλου του πολιτικού προσωπικού, να αντλούνται οι πόροι του κλάδου υγείας των Ταμείων για να καλύπτονται τα ελλείμματα του κλάδου σύνταξης και να αφήνονται απλήρωτοι επί χρόνια οι πάροχοι υπηρεσιών του κλάδου υγείας,οι οποίοι, έχοντας ένα «ηθικό πλεονέκτημα», χρέωναν υψηλότερες τιμές για να δικαιολογήσουν την καθυστέρηση πληρωμής τους.

Η ενοποίηση όλων των κλάδων υγείας, όλων των ασφαλιστικών ταμείων σε έναν νέο οργανισμό, γιατί αυτό είναι στην ουσία ο ΕΟΠΥΥ, αποσκοπούσε στο να σπάσει όλο αυτόν τον φαύλο κύκλοκαι να κάνει μια καινούργια αρχή, μειώνοντας την υπερβάλλουσα δαπάνη, χωρίς να μειώσει την ποιότητατων παρεχόμενων υπηρεσιών.Αυτό συνδυάστηκεμε την εφαρμογή της ηλεκτρονικής συνταγογράφησης και την αξιοποίηση όλων των ηλεκτρονικών δυνατοτήτων της ΗΔΙΚΑ. Ολο το πολιτικό προσωπικό της χώρας αποδέχεται σήμερα την ηλεκτρονική συνταγογράφηση ως μία από τις μεγαλύτερες μεταρρυθμίσεις που έγιναν στη χώρα.

Οπως ορθώςσήμεραυποστηρίζουν οι ιθύνοντες του υπουργείου Υγείας, ο ΕΟΠΥΥ ως μοναδικός παίκτης και αποκλειστικός αγοραστήςμπορεί να κάνει καλύτερα τη δουλειά του, επιτυγχάνοντας καλύτερες τιμέςοικονομίας κλίμακαςκ.ο.κ.Παρά ταύτα,με τον νέο οργανισμό του υπουργείου καταργούν την αυτοτέλειά του και τις ουσιαστικές του αρμοδιότητες τις αναλαμβάνει ο ίδιος ο υπουργός Υγείας με ένα νεοϊδρυόμενο αυτοτελές «γραφείο». Επιλογή απολύτως συγκεντρωτική (ούτε στον αναπληρωτή υπουργό ούτε στον γενικό γραμματέα επιδεικνύεται εμπιστοσύνη), πελατειακή και λειτουργικά κοντόφθαλμη. Κι ακόμη, η ισχύς των αποφάσεων του νέου σχήματος θα δημιουργεί κατευθείαν δικαστικές εμπλοκές, που θα επιλύει η διοικητική Δικαιοσύνη.Οπισθοδρόμησηολκής. Αντί της εποπτείας του ΕΟΠΥΥ από το υπουργείο, που ήταν το καθεστώς το οποίο παρέλαβαν οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, εγκαθιδρύουν τώρα καθεστώς προσωπικόκαι ως εκ τούτου αδιαφανές, όπου το κέντρο βάρους ενός οργανισμού κρίσιμου για την υγεία των πολιτών αλλά και για τα δημοσιονομικά της χώρας το αναλαμβάνει ο υπουργός με το αρμόδιο «γραφείο». Ο κάθε πολίτης ας βγάλει τα δικά του συμπεράσματα.

Ενα, όμως, είναι βέβαιο. Ο υπουργός πουεπινόησεαυτό το σχήμα ανήκει στο παρελθόν κι όχιστο μέλλον της χώρας.Γεγονός αναμενόμενο, πλην όμως απολύτως συμβατό με την απύθμενη ανικανότητα των κυβερνητικών νομέων της εξουσίας.