Να είμαστε σοβαροί. Κανείς λογικός άνθρωπος δεν πιστεύει ότι στο Μαξίμου οργανώνουν ομάδες εκτελεστών για να δολοφονήσουν τους φίλους του Μητσοτάκη, ούτε ότι στέλνουν μπουρλοτιέρηδες να κάψουν τα γραφεία του ΠΑΣΟΚ.

Δεν νομίζω ότι θα τους συνέφερε.

Από την άλλη πλευρά όμως, κάθε λογικός άνθρωπος καταγράφει το προφανές: η κυβέρνηση δεν έχει κανένα δόγμα τάξης και ασφάλειας.

Δεν την ενδιαφέρει; Δεν το θεωρεί σημαντικό; Δεν εμπίπτει στα ενδιαφέροντά της; Δεν καταλαβαίνει; Κουβαλάει κατάλοιπα διωκόμενου; Αγνωστο –και δεν θα παίξω τον ψυχίατρο για να το ψάξω.

Σημειώνω όμως το εξής. Η ΝΔ και προσωπικά ο Μητσοτάκης αντέδρασαν στη δολοφονία του Μιχάλη Ζαφειρόπουλου με σοβαρότητα και μέτρο μάλλον πρωτοφανή για τα ελληνικά δεδομένα.

Κάποιοι άλλοι ίσως να είχαν κάψει την Αθήνα.

Η απάντηση της κυβέρνησης ήταν μια χυδαία ανακοίνωση με την οποία κατηγορούσε τον πρόεδρο της ΝΔ ότι «επενδύει στο αίμα ενός φίλου του».

Η χυδαιότητα δεν ξενίζει –κάπου εκεί δεν έχει προσληφθεί κι ο Καρτερός; Κι άλλωστε θεωρώ δεδομένο ότι θα κάνουν και θα πουν τα πάντα πηγαίνοντας στις εκλογές.

Αλλά η αντίδραση της κυβέρνησης υπογραμμίζει το πρόβλημα.

Επειτα από μια στυγνή δολοφονία στο κέντρο της Αθήνας, με τα Εξάρχεια να καίγονται κάθε βράδυ, τους τραμπούκους να δέρνουν στα Πανεπιστήμια ακόμη και ανάπηρους, τον Ρουβίκωνα να μπουκάρει όπου γουστάρει και με ένα υπουργείο Δικαιοσύνης να απελευθερώνει σε δυόμισι χρόνια 12.590 φυλακισμένους (εκ των οποίων 163 ισοβίτες και 2.000 καταδίκους για κακουργήματα), το μόνο που έχει να ψελλίσει το Μαξίμου είναι παλιομοδίτικες ανοησίες για «ακροδεξιούς αυταρχισμούς» και «λογικές αστυνομικού κράτους».

Η ωμή αλήθεια είναι ότι δεν λένε λέξη για την ταμπακιέρα διότι η ταμπακιέρα δεν τους νοιάζει.

Ασφαλώς δεν φταίνε στην κυβέρνηση για την εγκληματικότητα. Εχουν όμως την πολιτική ευθύνη για την αντιμετώπισή της. Με όποιες «λογικές» τους φωτίσει ο Θεός.

Να θυμίσω πως όταν ο Παλαιοκώστας απέδρασε από τον Κορυδαλλό, όλη η Ελλάδα χλεύαζε τον Δένδια επειδή ήταν υπουργός. Οχι επειδή οδηγούσε το ελικόπτερο.

Σε μια χώρα όμως όπου ο κοινωνικός ιστός αποσυντίθεται και το έγκλημα εισρέει, μπροστά σε μια γενικευμένη αδυναμία εφαρμογής του νόμου και επιβολής της τάξης, με τους δείκτες καθημερινής βίας να εκτοξεύονται, το βασικό πρόβλημα νομιμότητας που ενόχλησε την κυβέρνηση είναι οι τηλεοπτικές άδειες!

Παρ’ όλο που αν ο Πρωθυπουργός ήθελε να δει πώς μοιάζει το Φαρ Ουέστ δεν χρειαζόταν να μετακομίσει στην Αμερική με το μισό Υπουργικό Συμβούλιο.

Μπορούσε να πεταχτεί μέχρι το Πάντειο, να ρωτήσει τον καθηγητή Συρίγο.