Το στυγερό έγκλημα στο κέντρο της πρωτεύουσας δικαίως προκαλεί τεράστια ανησυχία για το πού ζούμε τελικώς όταν μπορούν με τέτοια άνεση δολοφόνοι να φθάνουν στον σκοπό τους και κυρίως να φεύγουν ανενόχλητοι. Ανεξάρτητα από τι συμπεράσματα θα προκύψουν αρμοδίως για τη δολοφονία του διακεκριμένου δικηγόρου Μιχάλη Ζαφειρόπουλου, ο οποίος είχε και σημαντική πολιτική δραστηριότητα, αυτό που ξενίζει εν προκειμένω είναι η ευθεία πρόκληση. Η αποτρόπαια πράξη πέραν των άλλων αποτελεί μια ευθεία βολή εις βάρος του κράτους δικαίου και ανοιχτή αμφισβήτηση του αισθήματος ασφαλείας που οφείλει να εξασφαλίζει μια ευνομούμενη πολιτεία για τους πολίτες της.

Αυτή η υπόθεση ξυπνά με τον πιο άγριο τρόπο τον εφιάλτη του τρόμου τον οποίο βιώνουν καθημερινώς χιλιάδες οικογένειες που πέφτουν αδιακρίτως θύματα εγκληματικής δράσης. Η χώρα μοιάζει να γυρίζει πίσω σε δραματικές περιόδους και να χάνει σε ένα ακόμη μέτωπο, αυτό της εσωτερικής ασφάλειας. Τα κυκλώματα εγκληματικών οργανώσεων μοιάζει να κινούνται σχεδόν ανεξέλεγκτα σε όλη τη χώρα και κάθε τόσο μας υπενθυμίζουν με ηχηρό τρόπο ότι το πολύτιμο αγαθό της προστασίας της ζωής των πολιτών δεν είναι αυτονόητο.

Δεν μπορεί κανείς να ισχυριστεί ότι δεν υπάρχουν ευθύνες στην κυβέρνηση γι’ αυτήν την κατάσταση όχι γιατί δεν μπορεί να αποτρέψει αυτά τα εγκλήματα, αλλά διότι από τη γενικότερη στάση της αποπνέει ένα αίσθημα χαλάρωσης. Οταν κατά καιρούς διάφορες εγκληματικές δραστηριότητες αντιμετωπίζονται περίπου ως αναπόφευκτες, τότε τα κυκλώματα αποθρασύνονται.

Ασφαλώς υπάρχουν διαχρονικές ευθύνες για τον περιορισμό της εγκληματικότητας, αλλά εδώ πλέον φθάσαμε σε αχαλίνωτη δράση και οι αρμόδιες Αρχές έχουν αφεθεί στο έλεος του Θεού και προσπαθούν να υπηρετήσουν τον πολίτη με αυτοσχεδιασμούς και ελλιπή μέσα. Μέσα στη γενικότερη κατάσταση χαλαρότητας και αντιεξουσιαστικής κουλτούρας που καλλιεργείται βρίσκουν πρόσφορο έδαφος παρόμοιες δράσεις.

Η κατάσταση αυτή δεν μπορεί να συνεχισθεί διότι πέραν των άλλων διαλύει την κοινωνία και απειλεί να μετατρέψει τη χώρα σε ζούγκλα των πάσης φύσεως κακοποιών που εκμεταλλεύονται τις αδυναμίες των κρατικών οργάνων για την εμπέδωση του αγαθού της ασφάλειας. Η κυβέρνηση αλλά όχι μόνον αυτή οφείλει να αναθεωρήσει πλήρως την πολιτική της στον τομέα της δημόσιας τάξης και προστασίας του πολίτη για να μην καταρρεύσει πλήρως ένα έτσι και αλλιώς εύθραυστο δίχτυ κοινωνικής συνοχής.