Θα ήταν άλλο ένα λυρικό συριζαϊκό άρθρο. Από αυτά που πάντα υπάρχει μια ρήση ενός ποιητή και πλεόνασμα αισιοδοξίας. Ο υπουργός, εξάλλου, και ποιητή επικαλέστηκε, και όλα ρόδινα τα βρήκε. Το χθεσινό άρθρο του Νίκου Παππά στο κομματικό έντυπο του ΣΥΡΙΖΑ θα ήταν, δηλαδή, άλλη μια κοινότοπη προσθήκη στην ημερήσια αρθρογραφία αν δεν υπήρχε το προσκλητήριο προς την Κεντροαριστερά. Για να είμαστε αντικειμενικοί, ωστόσο, δεν είναι πρώτη φορά που η Κουμουνδούρου κάνει επίθεση φιλίας στη Χαριλάου Τρικούπη. Παραβλέποντας το περιλάλητο τσιπρικό άρθρο για τον Ανδρέα, μόλις τον Ιούνιο ο Πρωθυπουργός μας είπε πως η κυβερνώσα Αριστερά θα είναι εκεί και θα περιμένει το ΠΑΣΟΚ να ξαναβρεί τον προοδευτικό του προσανατολισμό. Αφήστε που μέσα σε έναν μήνα μόνο, τον Φεβρουάριο, το φλερτ άγγιξε τα όρια της παρενόχλησης. Ο Κατρούγκαλος οραματιζόταν μια συμμαχία με το ΠΑΣΟΚ χωρίς τους πασόκους που «αλληθωρίζουν» προς τη ΝΔ. Ο Σκουρλέτης δήλωνε πως αν το ΠΑΣΟΚ «απαλλαγεί από τα βαρίδια του», εκείνοι «είναι εδώ». Κι ο Φίλης μιλούσε για την ανάγκη προγραμματικών συγκλίσεων γιατί ο Τσίπρας «πασχίζει να δώσει σάρκα και οστά» στη συνεργασία με τη σοσιαλδημοκρατία σε ευρωπαϊκό επίπεδο.

Με σύστημα

Με δυο λόγια – ή μάλλον με πασοκικά λόγια –, «αυτό πρέπει να είναι το 51ο άνοιγμα». Η απάντησή τους παραμένει αρνητική. Με επιχείρημα πως «δεν νομιμοποιείται να μιλά για σοσιαλδημοκρατία όταν φτωχοποιεί τη μεσαία τάξη. Ή προσπαθεί να ελέγξει Δικαιοσύνη και ανεξάρτητες Αρχές». Πώς, όμως, βλέπουν τη νέα απόπειρα προσέγγισης; Στην ανάλυσή τους δεν είναι νέα. Είναι μέρος μιας στρατηγικής. Το σχέδιο είναι απλό. Ο Τσίπρας θέλει να μικρύνει τη διαφορά του από τη ΝΔ. Για να το πετύχει ο όρος είναι το Κέντρο. Ακριβέστερα, οι τρεις κατηγορίες ψηφοφόρων που ενδιαφέρονται για τα τεκταινόμενα στην Κεντροαριστερά: Οι απογοητευμένοι του ΣΥΡΙΖΑ, οι λεγόμενοι επίμονοι πασόκοι κι οι φιλελεύθεροι που ταλαντεύονται μεταξύ Κέντρου και ΝΔ. Φλερτάροντας το ΠΑΣΟΚ, άρα ο ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να βελτιώσει τη διείσδυσή του στην πρώτη κατηγορία. Εξασφαλίζοντας έτσι ένα ποσοστό που θα του επιτρέψει να «μείνει» στο πολιτικό σκηνικό. Είναι μια παγίδα της οποίας έχουν επίγνωση στη Χαριλάου Τρικούπη. Επειδή παρατηρούν ότι οι συριζαίοι δουλεύουν με σύστημα. Εχουν αρχίσει π.χ. να προσφέρουν θέσεις στον κρατικό μηχανισμό σε πρόσωπα άγνωστα μεν στο ευρύ κοινό, με παρέμβαση και απήχηση στον χώρο της Κεντροαριστεράς δε.