Είναι μια εικόνα που προκαλεί βαθιά απογοήτευση –ακόμη και για μια χώρα που έχει ζήσει τα τελευταία χρόνια πολλές απογοητεύσεις: σύμφωνα με το αποκλειστικό ρεπορτάζ των «ΝΕΩΝ», 50% των νέων γιατρών αναζητούν την επαγγελματική τους τύχη σε άλλες χώρες αμέσως μετά την ορκωμοσία τους, ενώ το ποσοστό αυτό μπορεί να αυξηθεί.

Γίνεται εύκολα αντιληπτό ότι το πλήγμα είναι τεράστιο. Και είναι ένα πλήγμα σε πολλά επίπεδα. Γιατί εάν από τη μια πλευρά η χώρα μας βλέπει το επιστημονικό της προσωπικό να υποχρεώνεται να την εγκαταλείψει, από την άλλη ξέρει ότι έχει καταβάλει υψηλό κόστος για να το εκπαιδεύσει: οι γιατροί είναι από τις πιο ακριβές επενδύσεις μιας κοινωνίας. Η δική μας κοινωνία, λοιπόν, πληρώνει για να εκμεταλλευτούν τρίτες χώρες τις υπηρεσίες και την προσφορά των γιατρών μας.

Αν στην κοινωνία η αιμορραγία αυτή προκαλεί βαθιά απογοήτευση, στους ιθύνοντες πρέπει να προκαλέσει –τουλάχιστον –προβληματισμό. Οι ευθύνες τους είναι ασφαλώς δεδομένες. Αλλά πέρα από το γεγονός ότι οφείλουν να τις αναγνωρίσουν, πρέπει να εξηγήσουν και τι θα πράξουν για να σταματήσουν την αιμορραγία.

Το μόνο βέβαιο είναι ότι αυτή η κατάσταση δεν μπορεί να συνεχιστεί για πολύ ακόμη. Καμία κοινωνία δεν αντέχει να μετατρέπει τους νέους της επιστήμονες σε σύγχρονους γκάσταρμπαϊτερ. Γιατί σε αντίθετη περίπτωση, το μόνο μέλλον είναι ο μαρασμός.