Μου αρέσουν τα αφιερώματα που γίνονται όταν ξεκινά μια καινούργια διοργάνωση και σε αυτή υπάρχουν ελληνικές ομάδες. Σε όλα σχεδόν υπάρχει μια γλυκιά αισιοδοξία. Oι ομάδες μας μοιάζουν χωρίς προβλήματα, η συνηθισμένη πρόβλεψη είναι πως αν έχουν λίγη τύχη μπορεί να διακριθούν κ.τ.λ., κ.τ.λ. Τα θυμήθηκα όλα αυτά διαβάζοντας διάφορα για την εφετινή Ευρωλίγκα, που μόλις άρχισε. Είναι ίσως η πλέον αγαπημένη διοργάνωση των οπαδών του ΠΑΟ και του Ολυμπιακού. Μια ευρωπαϊκή διοργάνωση στην οποία οι ελληνικές ομάδες διακρίνονται –πράγμα συνήθως σπάνιο.

Τράκαραν

Πέρυσι και ο Ολυμπιακός και ο ΠΑΟ τελείωσαν τη διοργάνωση τρακάροντας με τη Φενέρ του Ζέλικο Ομπράντοβιτς. Ο Ολυμπιακός έπαιξε με την τουρκική ομάδα στον τελικό της Κωνσταντινούπολης και τον έχασε, ενώ προηγουμένως κι ο ΠΑΟ είχε αποκλειστεί από την ίδια ομάδα στα play off χάνοντας την ευκαιρία να βρεθεί στο Final 4. Εκείνος ο αποκλεισμός είχε ως αποτέλεσμα την ιστορική τιμωρία παικτών και προπονητών του ΠΑΟ, δηλαδή την επιστροφή τους από την Πόλη με πούλμαν. Τότε, ο μεγαλομέτοχος του ΠΑΟ κ. Δημήτρης Γιαννακόπουλος είχε εξηγήσει ότι η τιμωρία δεν είχε να κάνει μόνο με τον αποκλεισμό, αλλά κυρίως με τα «νυχτοπερπατήματα» των παικτών της ομάδας.

Κάποτε

Οι τιμωρίες είναι παράξενα πράγματα. Οποιος τις επιβάλλει νομίζει πως ο τιμωρημένος υποφέρει –ισχύει, αλλά όχι πάντα. Υπάρχουν περιπτώσεις που ο τιμωρημένος αντιδρά και χάρη σε μια τιμωρία μπορεί να χτίσει προφίλ σκληρού και μάγκα. Κάποτε ο κ. Γιώργος Βαρδινογιάννης, που από τιμωρίες ήξερε, έριξε ένα εξωφρενικό πρόστιμο στον Βαγγέλη Βλάχο: το 1 εκατ. δραχμές τη δεκαετία του ’80 ήταν ποσό με το οποίο αγόραζες ένα τριάρι στα Πατήσια. Ο Βλάχος είπε ότι δεν θα το πληρώσει κι αν επιμείνει ο Καπετάνιος «θα το φάει στα μπουζούκια πετώντας γαρδένιες και γαρίφαλα». Ο πρόεδρος του ΠΑΟ κατάλαβε ότι ο παίκτης ήταν ικανός να το κάνει και το πήρε πίσω, αφού αν ο Βαγγέλης πραγματοποιούσε την απειλή, μπάλα θα ξανάπαιζε μετά από έναν χρόνο.

Μπλαχίν

Ενας άλλος μπον βιβέρ του ελληνικού ποδοσφαίρου, ο Γιάννης Ξανθόπουλος, αρχηγός του Ιωνικού, όταν κάποτε τιμωρήθηκε για σαββατιάτικα νυχτοπερπατήματα πρότεινε στον προπονητή του, τον «πολύ» Ολεγκ Μπλαχίν, ένα στοίχημα. Του είπε ότι αν βάλει γκολ στον Ολυμπιακό, με τον οποίο η ομάδα αγωνιζόταν, δεν θα πλήρωνε τίποτα κι ο προπονητής θα έκανε τα στραβά μάτια –άλλωστε η συνήθειά του να νυχτοπερπατάει, ειδικά τα Σάββατα πριν από τα ματς, ήταν η λατρεία του. Αν, από την άλλη, αγωνιζόταν και δεν σκόραρε, θα πλήρωνε το πρόστιμο επί δύο. Ο Μπλαχίν σκέφτηκε ότι ο Ξανθόπουλος που αγωνιζόταν στην άμυνα δύσκολα θα έφτανε σε θέση βολής, είπε ότι έχει μεγαλύτερες πιθανότητες να μπει αυτός και να σκοράρει στα 45 του χρόνια και το δέχτηκε. Κι ο απίθανος Ξανθόπουλος πέτυχε στο ΟΑΚΑ όχι ένα γκολ, αλλά δύο, αποδεικνύοντας ότι η δύναμη της θέλησης να πας στον Ρέμο κάνει θαύματα.

Γκρίνια

Πέρα από αυτό, υπάρχει και το σπάνιο, αλλά υπαρκτό ενδεχόμενο η τιμωρία να σου αρέσει. Υποθέτω ότι η επιστροφή των παικτών του ΠΑΟ με πούλμαν από την Πόλη εξελίχθηκε περίπου ως σχολική εκδρομή στα Μετέωρα –παρά την γκρίνια στο τέλος το καταδιασκέδασαν, ακόμα κι αν δεν υπήρχε μεταξύ των επιβατών μια Αλίκη Βουγιουκλάκη να τραγουδά το «Εχω ένα μυστικό». Και ίσως γι’ αυτό, παραμένοντας σταθεροί στις αρχές τους, οι αμερικάνοι παίκτες (σε αυτά και ο Καλάθης Αμερικάνος λογίζεται…), φέτος στη Μόσχα, που η ομάδα είχε πάει για να παίξει φιλικά, πάλι έφυγαν από το ξενοδοχείο και νυχτοπερπάτησαν! Ο Καλάθης για αυτή του την επιλογή έχασε το περιβραχιόνιο του αρχηγού, αλλά προκειμένου να μη χαλάσει τις αγαπημένες του συνήθειες δεν αποκλείεται να αναβαθμίσει και το δίπλωμα οδήγησης και την επόμενη φορά το πούλμαν να το οδηγήσει κιόλας!

Υπουργός

Νυχτοπερπατάνε οι αμερικάνοι μπασκετμπολίστες ή απλά γίνεται ντόρος όταν η ομάδα τους χάνει κάποιο ματς; Ναι νυχτοπερπατάνε, όπως άλλωστε κάνουν και οι έλληνες παίκτες –όχι όλοι, αλλά κάμποσοι. Οι πιο επιρρεπείς είναι όσοι ζουν στα Νότια Προάστια: η Γλυφάδα είναι ένας καβαφικός προορισμός («σαν βγεις στον πηγαιμό για τη Γλυφάδα να εύχεσαι να ‘ναι μακρύς ο δρόμος, γεμάτος περιπέτειες κ.τ.λ.»). Πέρυσι ο Πάτρικ Γιανγκ έκλεινε το Μοu: από συμπόνια για τους εργαζομένους ξενυχτούσε μαζί τους. Ο Χάκετ περνούσε από παντού για να μη στεναχωρήσει κανένα. Ο Τζέιμς λάτρευε το Joy. Ο Ματ Λοτζέσκι, αντίθετα, προτιμούσε το καζίνο τον καιρό του τραυματισμού του: κάποια μέρα μπορεί ν ασχοληθεί με την πολιτική και να γίνει υπουργός Αμυνας, αν και επιθετικός…

Ποτέ

Ο κόσμος τους αντιμετωπίζει με κατανόηση: κανείς νυχτόβιος δεν έκανε ποτέ παρατήρηση σε αθλητή γιατί ξενυχτάει. Ο Γιανγκ κερνούσε τους πάντες. Ολοι περιμένουν κάποτε να επιστρέψει. Εστω με πούλμαν…

Τελευταία Νέα