Τρόμος

Σχολιάζοντας στο ραδιόφωνο την «επικήρυξη» του Αγγελου Συρίγου, ένας βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας εκθείαζε αυτή την εβδομάδα το δημοκρατικό ήθος του καθηγητή και την προσφορά του στην πανεπιστημιακή κοινότητα. Ουδεμία αντίρρηση –αλλά το ζήτημα αυτό είναι δευτερεύον. Γιατί όποιο κι αν ήταν το ήθος του, όποια κι αν ήταν η προσφορά του, οι επιθέσεις εναντίον του θα ήταν εξίσου απαράδεκτες και καταδικαστέες.

Η κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, με πρωτοβουλία του πρώην υπουργού Παιδείας Νίκου Φίλη, επανέφερε πέρυσι το πανεπιστημιακό άσυλο για να διαφυλαχθεί, υποτίθεται, η ελευθερία της έκφρασης. Οποτε λοιπόν σημειώνεται επίθεση από κάποιους διαμαρτυρόμενους στο εσωτερικό ενός πανεπιστημιακού χώρου, όπως για παράδειγμα συνέβη τον περασμένο Νοέμβριο στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας, η Αστυνομία δεν μπορεί να παρέμβει γιατί θα καταπατήσει το άσυλο.

Φαίνεται όμως ότι αυτή η στάση έχει επεκταθεί και εκτός πανεπιστημίων. Οταν ο καθηγητής του Παντείου Αγγελος Συρίγος δέχθηκε τον Φεβρουάριο επίθεση από ομάδα νεαρών επειδή παρατήρησε έναν φοιτητή που έγραφε συνθήματα σε έναν τοίχο, δεν τον έσωσε η Αστυνομία αλλά οι παριστάμενοι φοιτητές. Οταν αντιεξουσιαστές επιτέθηκαν πρόσφατα σε ένα δημοτικό κέντρο των Ιωαννίνων όπου επρόκειτο να μιλήσει ο ίδιος καθηγητής, η Αστυνομία εμφανίστηκε αφού οι νεαροί είχαν αποχωρήσει. Και δεν προέβη καν σε καταγραφή των ζημιών.

Μετά και τις αφίσες με τη φωτογραφία του που τοιχοκολλήθηκαν στον χώρο του Παντείου και τον χαρακτηρίζουν «φασίστα», ο Συρίγος αναγκάστηκε με χθεσινή του ανάρτηση στο facebook να απευθυνθεί στην κοινωνία των πολιτών, εξηγώντας τι έχει συμβεί και ευχαριστώντας όσους του συμπαρίστανται για τη στήριξή τους. «Το θέμα πλέον δεν είναι μόνο η ελευθερία του λόγου στα πανεπιστήμια», τονίζει, «αλλά το τι κοινωνία θέλουμε». Μόνο που εδώ φαίνεται πως η απάντηση δεν είναι μονοσήμαντη. Γιατί το κόμμα που κυβερνά σήμερα δικαιολόγησε στο παρελθόν, αν δεν νομιμοποίησε, βίαιες, αυθαίρετες, προκλητικές και αυταρχικές συμπεριφορές. Στο όνομα του αντιμνημονιακού αγώνα, της αμφισβήτησης του καπιταλισμού ή απλώς των κεφιών του κάθε μπαχαλάκη.

Φτάσαμε έτσι να μετράμε κάθε μέρα εκδηλώσεις βίας. Μόνο χθες κατελήφθη η ΔΟΥ Ψυχικού από τον Ρουβίκωνα και δέχθηκαν προπηλακισμούς η πρύτανης και οι πρόεδροι των τμημάτων στο Πανεπιστήμιο Πατρών, ενώ σχεδόν καθημερινός είναι ο κλεφτοπόλεμος ανάμεσα σε αντιεξουσιαστές και αστυνομικούς στην Πατησίων. Υπάρχει όμως μια ποιοτική διαφορά ανάμεσα σε όλα αυτά και στη στοχοποίηση ενός ανθρώπου. Τα πρώτα θα μπορούσε να θεωρηθούν προϊόντα της ανικανότητας ή της ανευθυνότητας ενός υπουργού ή μιας κυβέρνησης. Η δεύτερη είναι μια πράξη τρομακτική.

Το να σε επικηρύσσουν όπως έκαναν παλιά στο Φαρ Ουεστ θα μπορούσε να σε κάνει να φοβηθείς, να κρυφτείς ή να πάψεις να μιλάς. Ο Αγγελος Συρίγος έχει τη γενναιότητα να μην κάνει τίποτα από αυτά. Και αξίζει εξ αυτού την ενεργή συμπαράστασή μας.