Αναζήτηση
Υποψιάζομαι ότι ζούμε κάτι μοναδικό. Μια κυβέρνηση δημοκρατικής χώρας διεκδικεί το ανεξέλεγκτο, το ανεμπόδιστο και το ακαταλόγιστο.
Για ό,τι συμβαίνει, φταίει κάποιος άλλος.
Για ό,τι κάνουν, δεν φταίνε εκείνοι.
Κι ό,τι δεν κάνουν, δεν πειράζει.
Ολα λειτουργούν στο ακαταλόγιστο. Προτείνω να το διασκεδάσετε όσο είναι καιρός, γιατί δεν υπάρχει περίπτωση να το ξαναδείτε!
Ο υπουργός Αμυνας αποδεικνύεται (εκτός όλων των άλλων) και ψεύτης με περικεφαλαία. Ο υπουργός Μεταφορών κάνει ύποπτες συναλλαγές με τις αθλιότερες συντεχνίες. Ο υπουργός Ναυτιλίας κρύβεται στο Λονδίνο και μαυρίζει ο Σαρωνικός. Η υπουργός Πολιτισμού παίζει θέατρο στο Βερολίνο, ενώ δεν μπορεί να συνεδριάσει το ΚΑΣ.
Και όλη μαζί η κυβέρνηση, με επικεφαλής τον Πρωθυπουργό, εμφανίζεται ανίκανη να διασφαλίσει τους όρους μιας νέας επένδυσης και ικανότατη να διώξει όσες επενδύσεις υπάρχουν ήδη.
Τα τέρατα αντιμετωπίζονται περίπου ως φυσιολογική κυβερνητική πρακτική, ενώ οι αυτονόητες αιτιάσεις προσκρούουν σε ένα «σιγά τώρα!» διατυπωμένο με κουτσαβάκικο θράσος.
Κανείς δεν απολογείται. Κανείς δεν παραιτείται. Κανείς δεν διορθώνεται. Κανείς δεν δέχεται κριτική.
Ενας αξιοθρήνητος θίασος που απαιτεί μόνο χειροκρότημα για επικίνδυνους ακροβάτες, σαχλούς κλόουν και ψοφοδεείς θηριοδαμαστές.
Την ίδια στιγμή, όσοι ασκούν τον ελεγκτικό ρόλο που τους αναθέτει η Δημοκρατία λογίζονται ως εχθροί, σφετεριστές, βαλτοί ή «θεσμικά εμπόδια» κατά την ευτυχή διατύπωση του Πρωθυπουργού.
Στο μυαλό της κυβέρνησης, η αντιπολίτευση, ο Τύπος, η Δικαιοσύνη, οι ανεξάρτητες Αρχές, η Τράπεζα της Ελλάδος, οι θεσμοί γενικότερα, δεν είναι παρά βαρίδια που συσκοτίζουν ή παρεμποδίζουν την κυβερνητική δράση.
Λυπάμαι αλλά η «πρώτη φορά αριστεροακροδεξιά» συμπεριφέρεται σαν να της χάρισαν τη χώρα –μια νοοτροπία που δεν ξέρω αν θυμίζει το αρχέγονο ΠΑΣΟΚ, αλλά σίγουρα παραπέμπει στη μετεμφυλιακή ΕΡΕ.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα. Η ΝΔ διαμαρτύρεται επειδή το κεντρικό δελτίο ειδήσεων της ΕΡΤ αποσιώπησε κάποια δραστηριότητα του προέδρου της.
Και η δημόσια τηλεόραση απαντά (περίπου) «την παίξαμε μόνο στο μεσημεριανό δελτίο γιατί έτσι γουστάραμε!».
Η απάντηση είναι πιο προκλητική από την παράλειψη. Και σίγουρα πιο αντιεπαγγελματική από τη σωστή ή λάθος αξιολόγηση μιας είδησης.
Υποθέτω ότι θα ζήσουμε πολλά έως τις εκλογές. Η κυβέρνηση παίζει το κεφάλι της κι ούτως ή άλλως η καλλιγραφία δεν συμπεριλαμβάνεται στα ενδιαφέροντά της.
Επειδή όμως το μέλλον της χώρας υπερβαίνει τη θητεία μιας κυβέρνησης, χρήσιμο είναι να έχουμε στο μυαλό δύο πράγματα.
Πρώτον, ότι κάθε άσκηση εξουσίας έχει ημερομηνία λήξης.
Δεύτερον, ότι υπάρχει πάντα μια επόμενη μέρα, η οποία όμως προσδιορίζεται από την προηγούμενη.
Απλά πράγματα, δηλαδή.
