Την ώρα που ο Κυριάκος Μητσοτάκης ξεδίπλωνε τη μεταρρυθμιστική στρατηγική του στη Θεσσαλονίκη, ξανάρχισαν να διακινούνται οι θεωρίες συνωμοσίας, ότι οι αμερικανικές μυστικές υπηρεσίες ανέτρεψαν την κυβέρνηση Κώστα Καραμανλή επειδή δεν ήθελαν να γίνει ο πετρελαϊκός αγωγός South Stream, κι ότι γι’ αυτό ήθελαν δήθεν να δολοφονήσουν τον Βούδα της Ραφήνας.

Την ώρα, δηλαδή, που ο Κυριάκος προσπαθεί να εμφανίσει το κόμμα του ως ευρωπαϊστική μεταρρυθμιστική δύναμη εξουσίας, μια ιδιότυπη παράγκα επιδιώκει την υπονόμευση αυτού του σχεδίου, απευθυνόμενη σε οπαδούς που θέλγονται από τη συνωμοσιολογία. Απώτερος στόχος αυτής της μεθόδευσης είναι η ανακίνηση της συζήτησης για την εποχή διακυβέρνησης Καραμανλή –μια περίοδο στην οποία αποθεώθηκαν ο κρατισμός και η κομματική ιδιοτέλεια, μια περίοδο που άρχισε με τον σκανδαλώδη διορισμό των αγροφυλάκων και ολοκληρώθηκε με το περιβόητο δάνειο των 67 δισ. ευρώ του Γιάννη Παπαθανασίου, λίγο πριν ο τότε πρωθυπουργός παραδώσει επί της ουσίας την εξουσία για να μη σκάσει η κρίση στα χέρια του.

Η παράγκα αυτή, υπεύθυνη και για τα greek statistics και για το διαρκές «επεισόδιο Γεωργίου» και για το φιάσκο του «βασικού μετόχου», αποδεικνύει ακόμα μια φορά την ύπαρξή της –και επί της ουσίας είναι το τελευταίο οχυρό των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, του Αλέξη Τσίπρα και του Πάνου Καμμένου, πριν παραδώσουν την εξουσία τους. Οσο, μάλιστα, ο Κώστας Καραμανλής σιωπά, προασπίζοντας τη δική του προσωπική ιστορία πίσω από τέτοιου τύπου φήμες και ανάλογου τύπου συνωμοσιολογία, η ΝΔ θα δυσκολεύεται να ξεκαθαρίσει το ιδεολογικό πρόσωπό της. Ο μεταρρυθμιστικός χαρακτήρας της, δηλαδή, θα σκιάζεται από την απειλή του νεοκαραμανλισμού, του παλαιοκομματισμού δηλαδή ο οποίος ούτως ή άλλως ενδημεί σε ένα κόμμα που άλλαξε μεν στην κορυφή, αλλά συνεχίζει σε μεγάλο βαθμό να κινείται με τις νοοτροπίες του παρελθόντος του στη βάση.

Το μέλλον της ηγεσίας Κυριάκου θα κριθεί από τη δυνατότητά του να περιθωριοποιήσει αυτές τις δυνάμεις. Ο πατέρας του, που επίσης αντιμετώπισε ανάλογο πρόβλημα, βρήκε τους εθνικιστές της παράταξής του, συμμάχους με το βαθύ κόμμα, αξεπέραστο εμπόδιο στο εκσυγχρονιστικό πείραμα που επιχείρησε. Ο Κυριάκος, με σαφή εκσυγχρονιστική στρατηγική, θα νιώθει συνεχώς εμπόδιο τις ίδιες πάνω-κάτω δυνάμεις, κίνητρο των οποίων είναι η παλιννόστηση στην εξουσία, η συνέχεια της νομής του κράτους. Η έκβαση της πάλης αυτής θα καθορίσει όχι μόνο την πορεία της ΝΔ του Κυριάκου αλλά και την πορεία της χώρας.