Σχολιάζουμε, γελάμε, αναπαράγουμε τα λάθη του Πρωθυπουργού στον προφορικό και διαδικτυακό του λόγο, τα άθλια αγγλικά του, τις κοτσάνες, τις λεκτικές χοντράδες, τις αγαρμποσύνες στον χειρισμό της ελληνικής γλώσσας. Μερικοί τα σταχυολογούν, ίσως κάποιος βγάλει κάποτε σε βιβλίο τα «Τσιπρικά ανάλεκτα». Και την άλλη μέρα εμείς πάμε να πληρώσουμε τον ΕΝΦΙΑ, τον ΕΦΚΑ και ό,τι υπάρχει σε αρχικό δημόσιου φορέα, ενώ ο Αλέξης Τσίπρας συνεχίζει απτόητος, χαρίζοντάς μας ένα ακόμη μαργαριτάρι του λόγου του. Τον τελευταίο δε καιρό η ανθολογία εμπλουτίζεται με καθημερινή συνέπεια. Την Παρασκευή ήταν το «It was a pleasure to see you. I hope to come back to Greece and to see Betty also» στη Μπριζίτ Μακρόν, την επομένη, στην ομιλία του στη ΔΕΘ ο «Αυγέας» και τη μεθεπομένη, στη συνέντευξη Τύπου, τα «του γεγονός» και «του βέτου». Και ενδιάμεσα τρύπωσε και ένας Οδυσσέας που έκανε κρόσσια τον Ομηρο και έκλεισε τα αφτιά του στις Σειρήνες. Δεν γίνεται να μην υπάρχει σε αυτήν την παρέα κάποιος στοιχειωδώς εγγράμματος για να συμμαζέψει τον Πρωθυπουργό από τους λεκτικούς και νοηματικούς εκτροχιασμούς του. Ούτε θέλω να πιστεύω ότι στο Μαξίμου παίζουν τα «Καινούργια ρούχα του βασιλιά» και δεν τολμά κανείς να του επισημάνει τη γύμνια του λόγου του. Νομίζω λοιπόν ότι πρόκειται περί τακτικής. «Εξεπιτούτου» που θα έλεγε και ο ίδιος. Η πρακτική εφαρμογή του «Η αριστεία είναι ρετσινιά». Η αόρατη γραμμή που συνδέει τον Πρωθυπουργό με ένα λούμπεν τμήμα της κοινωνίας. Αυτό που, ανομολόγητα, θεωρεί τη μόρφωση αστική εμμονή. Και την αμορφωσιά μαγκιά. Αυτό το τμήμα που απενοχοποίησε ο Τσίπρας και μπετονάρισε στο σώμα των ψηφοφόρων του.

Τελευταία Νέα