Την περασμένη Πέμπτη, η Βουλή των Ελλήνων θα άκουγε έναν διακεκριμένο αγωνιστή για τα ανθρώπινα δικαιώματα, τον δικηγόρο (και πρώην υπουργό Εξωτερικών του Καναδά για την Ασία) Ντέιβιντ Μάτας. Στην Ελλάδα βρέθηκε, μέσω Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, για να παρουσιάσει τα φρικιαστικά ευρήματα μιας καμπάνιας υπό τον τίτλο Bloody Harvest, Αιματηρή Συγκομιδή. Σύμφωνα με τις έρευνες της οργάνωσης στην οποία συμμετέχει ο κ. Μάτας, Αιματηρή Συγκομιδή είναι η κρατική βία που ασκείται στα μέλη μιας θρησκευτικής ομάδας που ζουν στην Κίνα, των Φαλούν Γκονγκ. Η βία αυτή, κατά τις καταγγελίες, κλιμακώνεται με την αφαίρεση των ζωτικών οργάνων οπαδών των Φαλούν Γκονγκ, τα οποία γίνονται αντικείμενο εμπορίας. Προφανώς, οι διά της βίας «δότες» πεθαίνουν.

Ο κ. Μάτας έχει αφιερώσει τη ζωή του στη διερεύνηση και στην καταγγελία αυτής της αδιανόητης για τον πολιτισμό πρακτικής. Οτι οι Φαλούν Γκονγκ, περί τα 100 εκατομμύρια Κινέζοι, είναι εν διωγμώ δεν χωράει αμφιβολία –υφίστανται συστηματικά φυλακίσεις, δημεύσεις περιουσιών, βασανιστήρια. Οι κινεζικές Αρχές ισχυρίζονται, ωστόσο, ότι δεν διαπράττουν την απόλυτη απανθρωπία της αφαίρεσης οργάνων. Ο κ. Μάτας διεκδικεί ανεξάρτητη έρευνα από διεθνείς οργανισμούς καθόσον, όπως λέει, αν το κινεζικό κράτος διαπιστωμένα «αφαιρεί τα όργανα από εκτελεσθέντες θανατοποινίτες είναι πολύ απλό να περάσει στο επόµενο βήµα, δηλαδή να αφαιρέσει τα όργανα και από ζωντανούς, δυσφηµισµένους και ανυπεράσπιστους κρατουµένους».

Αυτά ήρθε να πει στην ελληνική Βουλή ο καναδός ακτιβιστής. Θα μιλούσε ενώπιον της επιτροπής κοινωνικών υποθέσεων, η οποία ακυρώθηκε την τελευταία στιγμή. Στη συνεδρίαση που την αντικατέστησε, προσήλθαν τρεις όλοι κι όλοι βουλευτές: ο Κώστας Μπαργιώτας του ΠΑΣΟΚ, ένας χρυσαυγίτης και η συριζαία Μπέτυ Σκούφα. Για λίγο, μπήκε στην αίθουσα και μια ακόμα συριζαία. Ουδείς άλλος! Ο προεδρεύων, Νίκος Μανιός του ΣΥΡΙΖΑ, βιαζόταν να διεκπεραιώσει την υποχρέωση, που ασφαλώς πέρασε απαρατήρητη –ως άτυπη συνεδρίαση, δεν κρατήθηκαν καν πρακτικά ούτε βιντεοσκοπήθηκε. Σαν να μην έγινε.

Πριν από μερικές μέρες, «σκοτωθήκαμε» μεταξύ μας για την εμπειρία των αυταρχικών καθεστώτων του 20ού αιώνα και τα εκατομμύρια δολοφονίες που απέφεραν. Υποτίθεται ότι νοιαζόμαστε για τις ζωές των ανθρώπων και για τις ελευθερίες τους. Λέμε ψέματα. Δεν νοιαζόμαστε για τίποτα. Μόνο για την πάρτη μας. Η ντροπιαστική συνεδρίαση της Βουλής, την Παρασκευή, δείχνει με ωμότητα την πραγματικότητα: την αναισθησία μας.