Η εθνική υπερηφάνεια άγγιξε τ’ αστέρια όταν η Κατερίνα Στεφανίδη κατέκτησε το χρυσό μετάλλιο στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Στίβου. Τα χειροκροτήματα, τα συγχαρητήρια δεν έλειψαν. Η χώρα βρέθηκε εν μέσω Μνημονίων και άλλων δεινών στο πρώτο σκαλί του βάθρου.

Και χθες ο ελληνικός ύμνος κυριάρχησε στο στάδιο του Λονδίνου. Η Κατερίνα τήρησε την υπόσχεσή της και οδήγησε τη χώρα όσο ψηλότερα μπορούσε. Η πολιτεία, από την πλευρά της, ποια υπόσχεση έχει τηρήσει απέναντι σε όλα αυτά τα παιδιά που ουσιαστικά με τους δικούς τους κόπους διαφημίζουν την Ελλάδα;

Η Κατερίνα κάνει προπόνηση στην Αμερική. Επιλογή της, θα πει κανείς. Ομως, ποιος είναι σίγουρος ότι, εάν υπήρχαν οι κατάλληλες εγκαταστάσεις στη χώρα, δεν θα επέλεγε να προπονείται εδώ; Οι εγκαταστάσεις βέβαια υπάρχουν, αλλά έχουν εγκαταλειφθεί.

Πρόσφατο θύμα της εγχώριας προπόνησης ο συνάδελφος της Στεφανίδη, άλτης επί κοντώ ανδρών Κώστας Φιλιππίδης. Θα μας εκπροσωπούσε και αυτός στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα. Φευ, όμως, τραυματίστηκε σε μια από τις λακκούβες στο προπονητήριο του ΟΑΚΑ και δεν μπόρεσε.

Τα στοιχεία για την απώλεια ανθρώπινου κεφαλαίου είναι, εξάλλου, γνωστά. Περίπου μισό εκατομμύριο επιστήμονες έχουν εγκαταλείψει την τελευταία δεκαετία τη χώρα αναζητώντας ένα καλύτερο μέλλον αλλού. Πρόκειται για το φαινόμενο –όπως συνηθίζεται να αποκαλείται –brain drain.

Ισως να έπεται και το athletes drain. Δεν είναι τυχαίο που λέγεται πως η Ελλάδα σκοτώνει τα παιδιά της. Και μετά, όταν αυτά ανασηκώνονται, κάνει αυτό που έχει μάθει καλύτερα. Τα βάζει κάτω από τις φτερούγες της και… στήνει ένα πανηγύρι.

Τελευταία Νέα