Εδώ και πολλές δεκαετίες στην επωδό των πρωταθλητών περιλαμβάνονται τα σοβαρά προβλήματα που αντιμετωπίζουν στην προετοιμασία τους και η αδιαφορία της πολιτείας για να δώσει λύσεις.

Οι γυμναστές διαμαρτύρονται για παγωμένα γυμναστήρια που στάζουν, οι αθλητές του στίβου για κακοσυντηρημένες εγκαταστάσεις που θέτουν σε κίνδυνο τη σωματική τους ακεραιότητα, τα ομαδικά αθλήματα για μείωση προϋπολογισμών.

Σε αυτή την ιστορία υπάρχει το εξής παράδοξο: οι διαμαρτυρόμενοι αθλητές ανταποκρίνονται άμεσα στις προσκλήσεις της πολιτειακής και πολιτικής ηγεσίας της χώρας ύστερα από κάθε επιτυχία τους και βγάζουν αναμνηστικές φωτογραφίες με τους ανθρώπους που εκπροσωπούν ουσιαστικά το κράτος, το οποίο όπως λένε δεν κάνει τίποτε ώστε να αμβλύνει τα προβλήματά τους.

Προς τι λοιπόν αυτό το ζωηρό αίσθημα ευχαρίστησης που συνοδεύεται από άφθονα γέλια και υποσχέσεις ένθεν κακείθεν όταν όλοι γνωρίζουμε, και πρώτοι απ’ όλους οι αθλητές, πως την επόμενη κιόλας ημέρα οι υποσχέσεις θα εξατμιστούν;

Ενας φίλος έλεγε ότι η ηγεσία της χώρας τούς καλεί στο Προεδρικό Μέγαρο και στο Μαξίμου από περιέργεια, για να δει από τι είναι φτιαγμένοι αυτοί οι άνθρωποι που ενώ συνεχίζουν να τους ταλαιπωρούν, αυτοί εξακολουθούν να μας φέρνουν διακρίσεις.

Την πιο ωραία ατάκα πάντως την είπε ο Πρωθυπουργός κατά την επίσκεψη της Εθνικής Νέων μπάσκετ στο Μαξίμου. «Να σας πως την αλήθεια…» άρχισε να λέει και οι νεαροί πρωταθλητές γούρλωσαν τα μάτια τους.