Τον δύσκολο χειμώνα ευτυχώς τον πηδήξαμε, αλλά είναι λίγο πρόωρο να ξέρω αν καθαρίσαμε για άλλα δέκα χρόνια –όπως τραγουδάει ο γενάρχης μας Διονύσης, έστω και χωρίς την έγκριση του αγωνιστή Καρανίκα.

Το βέβαιο είναι ότι ήλθε η ώρα να αναχωρήσουμε για «ακρογιαλιές, δειλινά». Αλλά πριν φύγω, θα σας διηγηθώ δυο ωραίες ιστοριούλες να τις έχετε παρέα.

Ιστορία πρώτη. Σε τέσσερις απλές ερωτήσεις καλείται να απαντήσει σήμερα η Βουλή.

Τι έλεγε σε δώδεκα τηλεφωνικές συνομιλίες ο Καμμένος με τον ισοβίτη.

Αν ο Καμμένος μίλησε επίσης με τον λιμενικό ή την εισαγγελέα και τι είπαν.

Τι ξέρει ο Κοντονής και βγάζει λάδι τον Καμμένο πριν αποφανθεί η Δικαιοσύνη.

Αν ήταν ενήμερος ο Πρωθυπουργός για τις ενέργειες Καμμένου και ενδεχομένως Κοντονή.

Σωστά; Σωστά. Απλές και αυτονόητες απορίες. Η Βουλή καλείται να αποφασίσει.

Προσοχή. Οχι να αποφασίσει αν θα απαντηθούν. Θα απαντηθούν ούτως ή άλλως –διότι υπάρχει συνέχεια.

Αλλά να αποφασίσει αν θα απαντηθούν τώρα ή μετά τις εκλογές. Κι επίσης αν θα απαντηθούν με μια συντεταγμένη κοινοβουλευτική διαδικασία ή από τα μανταλάκια στα περίπτερα.

Θα συμβούλευα για ευνόητους λόγους να επιλέξουν το τώρα και τη Βουλή –αλλά δικό τους θέμα.

Ιστορία δεύτερη. Μια ιδιωτική εταιρεία (το Star Channel εν προκειμένω…) θεωρεί ότι ζημιώθηκε από συγκεκριμένες κυβερνητικές ενέργειες.

Οπως της επιτρέπει ο νόμος, καταθέτει αγωγή κατά του Δημοσίου και των κυβερνητικών στελεχών τα οποία μεθόδευσαν τις ενέργειες που (όπως ισχυρίζεται η εταιρεία) τη ζημίωσαν.

Έως εδώ φυσιολογικά και νόμιμα. Δεν μπαίνω στην ουσία της υπόθεσης, θα αποφασίσει η Δικαιοσύνη.

Αλλά η συνέχεια έχει ενδιαφέρον. Αν η αγωγή γίνει δεκτή (λέω: αν…), η εταιρεία θα αποζημιωθεί φυσικά από το Δημόσιο.

Τότε τα εν λόγω κυβερνητικά στελέχη θα κληθούν να λογοδοτήσουν για τη ζημιά που επέφεραν στο Δημόσιο «διά πράξεων ή παραλείψεών τους» όπως ορίζει ο νόμος περί ευθύνης υπουργών.

Και όλα αυτά θα τα αποφασίσουν οι δικαστές που βρίζει ο Πολάκης!

Δεν έχετε παράπονο. Οι ιστορίες μου είναι η μια καλύτερη από την άλλη.

Γι’ αυτό και τώρα που σας έδωσα υλικό για παραλίες και μπιτσόμπαρα παίρνω το καπελάκι μου κι εύχομαι τα καλύτερα.

Κάπου θα μας βρει ο Σεπτέμβρης.

Εως τότε, να μη χανόμαστε. Να έχουμε την υγεία μας. Να παιδεύουμε το μυαλό μας. Και να ξέρετε ότι στο τέλος πάντα νικάνε οι καλοί.

Ποιοι είναι οι καλοί; Αυτονόητο. Εκείνοι που διηγούνται τις ωραιότερες ιστορίες.