Τελικά, φαίνεται ότι κάποια συναλλακτική συγγένεια ενώνει τα ταμεία συναλλαγών του δημόσιου και ιδιωτικού τομέα με τις κάλπες των εκλογικών κέντρων. Για τους αμελείς και επιπόλαιους συναλλασσομένους με τα ταμεία, υπήρχε κάποτε η προειδοποιητική ταμπελίτσα «Μετά την εκ του ταμείου απομάκρυσιν ουδέν λάθος αναγνωρίζεται».

Τηρουμένων των αναλογιών, κρίνεται σκόπιμο αλλά και ωφέλιμο μια παρόμοια ταμπελίτσα να προειδοποιεί στα εκλογικά κέντρα τους «αναποφάσιστους» εκλογείς: «Μετά την εκ της κάλπης απομάκρυσιν ουδέν λάθος αναγνωρίζεται»…

Το ελληνικό εκλογικό σώμα, για πρώτη ίσως φορά στα μεταπολιτικά εκλογικά χρόνια, έπεσε στην τριπλή εκλογική παγίδα της περιόδου 2012-2015. Δύο βουλευτικές εκλογές και ένα «δημοψήφισμα», πραγματικά ναρκοπέδια για την απολιτική (ατυχώς) πλειοψηφία των Νεοελλήνων.

Εάν κάναμε μια δειγματοληπτική περιήγηση στις παρέες των ψηφοφόρων των αστικών κέντρων αλλά και της υπαίθρου, αντιλαμβανόμαστε ανέτως ότι όσοι είχαν το θάρρος και την παρρησία για τις ορθές ή λανθασμένες πολιτικές επιλογές τους ομολογούν αβίαστα την ορθότητα ή το λάθος αυτών των επιλογών. Errare humanum est – το πλανάσθαι είναι ανθρώπινο.

Εάν όμως παγιδευτούμε σε παρέες εκ συστήματος «κοψοχέρηδων», οι οποίοι καθοδηγούνται από τα αυτοκαταστρεπτικά κίνητρα του καιροσκοπισμού και της υστεροβουλίας, ε, λοιπόν, τότε το πιο φρόνιμο θα ήταν να καληνυχτίσουμε όλους αυτούς που προσπαθούν να μπαλώσουν τις τρύπες της επιπολαιότητας με αλληλογρονθοκοπούμενα καμώματα και αντιφατικές ανοησίες, που μας παραπέμπουν στο εφηβικό παιχνίδι του «μποζ».

Σ’ αυτό το παιχνίδι, κληρώνεται ένας ο οποίος «μπαίνει μέσα». Δηλαδή καλύπτει το αριστερό μάτι με την αριστερή παλάμη του και βάζει παραμάσχαλα ανοικτή τη δεξιά παλάμη του. Επακολουθεί μια βροχή από «σφαλιάρες» που ρίχνουν στην ακάλυπτη παλάμη οι συνήθως αμέτρητοι συμπαίκτες. Και εκείνος που δέχεται τις «σφαλιάρες» καλείται να μαντέψει ποιος τον χτύπησε πρώτος, για να μεταβιβάσει σ’ αυτόν την «τιμωρία».

Ε, λοιπόν, κάπως έτσι εξελίσσεται και η ιλαροτραγωδία της εκλογικής επιπολαιότητας. Σαν το «μπιζ», το πασίγνωστο στα κέντρα νεοσύλλεκτων οπλιτών, όπου πολλοί που «μπαίνουν μέσα» συνήθως εξέρχονται με πρησμένη παλάμη…

Και κλείνει το σημείωμα αυτό με το χρονικό της τελευταίας εκλογικής αναμέτρησης σ’ ένα πανέμορφο ρεθυμνιώτικο χωριό, όπου ο μακαρίτης Κατηφές, γνωστός με το λουλουδένιο αυτό παρατσούκλι στην ευρύτερη περιοχή, μας περιέγραφε την αμηχανία των «κοψοχέρηδων».

–Τους ρωτάς πόσοι και τι ψήφισαν. Σου απαντούν: «Εξακόσιοι νοματαίοι. Οι πεντακόσιοι από αυτούς ψήφισαν ΣΥΡΙΖΑ».

–Τους ξαναρωτάς έναν έναν: «Εσύ τι ψήφισες;». Και όλοι απαντούν: «Εγώ δεν ψήφισα ΣΥΡΙΖΑ»…

Στη δική μου ερώτηση: «Ποιοι τελικά έριξαν 500 ψήφους στον ΣΥΡΙΖΑ», ο Κατηφές μού απάντησε: «Εσύ που κατέεις καλλιά από μένα, βρες το!».