Δεν μπορεί να το χωρέσει λογικός νους αυτό που συμβαίνει στη διαβόητη υπόθεση του Ανδρέα Γεωργίου της ΕΛΣΤΑΤ. Ταλαιπωρείται επί χρόνια για τις φαντασιώσεις διαφόρων ψεκασμένων και άλλων καλοθελητών που προσπαθούν να κρύψουν τις αθλιότητες της αλήστου μνήμης εποχής των μεγάλων ελλειμμάτων. Της περιόδου που οι διορισμοί στο κράτος –με τον γνωστό σε όλους τότε υπουργό και σήμερα ανώτατο πολιτειακό παράγοντα –ξεχείλιζαν από παντού και το έλλειμμα εκτινάχθηκε.

Ολα αυτά είναι λίγο – πολύ γνωστά. Ξέρουμε για τις σκοπιμότητες και τις πολιτικές ανοησίες που οδήγησαν την υπόθεση στον εξευτελισμό της Ελληνικής Δημοκρατίας από την τρόικα, η οποία υποχρέωσε την κυβέρνηση Τσίπρα να πληρώσει ακόμη και τα δικαστικά έξοδα του Ανδρέα Γεωργίου. Αυτό μάλιστα συνέβη προ ολίγων εβδομάδων και ενώ ο άνθρωπος έχει απαλλαγεί διά βουλεύματος δύο φορές, χθες στο παρά ένα ασκήθηκε εκ νέου αναίρεση από την Εισαγγελία του Αρείου Πάγου. Η Δικαιοσύνη προφανώς κάνει τη δουλειά της. Η κυβέρνηση όμως τι ακριβώς κάνει; Από τη μια δέχεται την απαξίωση και την τριτοκοσμικού τύπου καθοδήγηση από την τρόικα για το θέμα και από την άλλη δεν βρίσκει να πει ούτε μια λέξη. Πριν από μερικές ημέρες μάλιστα, ο Πρωθυπουργός για να υποστηρίξει ότι κατάφερε να μειώσει το έλλειμμα έκανε τη σύγκριση με το παρελθόν και επικαλέστηκε τα στοιχεία της ΕΛΣΑΤ.

Προκαλεί ανατριχίλα και μόνον η σκέψη ότι στο εσωτερικό της κυβέρνησης υπάρχουν ενδεχομένως και σε αυτό το επίπεδο ειδικές σχέσεις με τη Δικαιοσύνη.