Σε μία από τις πολλές συνεντεύξεις του ο Μοχάμεντ Αλι ρωτήθηκε ποια είναι η διαφορά του πρωταθλητή από τον απλό αθλητή: «Θα σας πω ποια είναι η δική μου διαφορά από τους αθλητές. Oταν κάνω κοιλιακούς, αρχίζω να μετρώ από τη στιγμή που νιώθω το κάψιμο στους μυς».

Το ψυχικό σθένος αποτελεί το βασικό στοιχείο για έναν ταλαντούχο αθλητή που προσπαθεί να εισχωρήσει στον κόσμο του πρωταθλητισμού.

Η συγκεκριμένη διαδικασία αποτελεί μια διαρκή μάχη του αθλητή με τους προσωπικούς του δαίμονες, με τα φυσικά του όρια και τις αντοχές του.

Οι θυσίες είναι γραμμένες σε πέτρα. Φυσικά και για τον θρύλο πλέον του Γουίμπλεντον Ρότζερ Φέντερερ.

Στα πρώτα χρόνια της καριέρας του ο Ελβετός είχε πολλά σκαμπανεβάσματα στην απόδοσή του. Μια μέρα λοιπόν, ύστερα από πολύωρη προπόνηση, κάθησε σε μια γωνιά και άνοιξε κουβέντα με τον εαυτό του. «Τι θέλω; Να παραμείνω μια μετριότητα ή να γίνω κορυφαίος;».

Την απάντηση την έδωσε ο ίδιος στον εαυτό του συνειδητοποιώντας πως το πρώτο που χρειαζόταν να αλλάξει ήταν ο χαρακτήρας του.

Επρεπε να τιθασεύσει την παρορμητικότητά του, τα νεύρα του, την οίησή του, το άγχος του. Ακόμα και σήμερα, στο κατώφλι των 36 χρόνων του, συνεχίζει να δίνει μάχες με τους δαίμονές του. Γιατί η διαφορά του πρωταθλητή από τον απλό αθλητή είναι η ικανότητά του να αναγνωρίζει τον εχθρό μέσα του.