Καθαρός ουρανός αστραπές δεν φοβάται. Η γνωστή ρήση είναι σοφή και θα έπρεπε να ισχύει και για την κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ στην υπόθεση των συνομιλιών του Πάνου Καμένου με τον ισοβίτη Γιαννουσάκη του «Noor 1». Κοινώς, μια κυβέρνηση που στο ρεπερτόριό της έχει τόσο συχνές τις συστάσεις εξεταστικών για πληθώρα ζητημάτων, ποιος ο λόγος να αρνείται μια ακόμη για την υπόθεση του υπουργού Εθνικής Αμυνας όπως προτείνει και σύσσωμη η αντιπολίτευση; Ας το πούμε αλλιώς. Οταν ακόμη και ο Πρόεδρος της Βουλής Νίκος Βούτσης παραδέχεται πως υπάρχει εύλογο ενδιαφέρον για την υπόθεση από την κοινή γνώμη, είναι τουλάχιστον άστοχο να επιχειρούν ορισμένοι κυβερνώντες να υποβαθμίσουν το θέμα και απλώς να το εντάσσουν στη μικροπολιτική ρητορική της αξιωματικής αντιπολίτευσης.

Αν υφίσταται ηθικό πλεονέκτημα, δεν απομένει κάτι από το να αποδειχθεί. Η κυβέρνηση που ελέγχει τους πάντες με τη μεζούρα της ηθικής, καλό είναι να ξέρει πως τώρα εγκαλούνται η ίδια και ο υπουργός της. Και πολύ περισσότερο, από το σύνολο των πολιτών που δεν είναι δυνατόν να κάνουν αποδεκτές τέτοιες ενδεχόμενες πρακτικές συναλλαγών του πολιτικού συστήματος με επιχειρηματίες ισοβίτες που και δυσωδία αποπνέουν και την πολιτική απαξιώνουν συνολικά.

Εν πάση περιπτώσει, αν όντως δεν υφίσταται τίποτε από τα παραπάνω, η ίδια η κυβέρνηση θα έπρεπε να ηγείται της διαλεύκανσής τους. Αλλιώς, η σκιά που επικρέμαται από πάνω της δεν αποτελεί και το καλύτερο δεδομένο για τη συγκυρία.