Κατά την πρόσφατη συνάντησή τους στο Μαξίμου, ο Τσίπρας προσπάθησε να πουλήσει στη Φώφη τη θεωρία των «δυο πόλων» –όπου ο ένας πόλος είναι ο ίδιος!

Για να καταλήξει στο κορυφαίο επιχείρημα:

Μα δεν βλέπεις ότι στην Ευρώπη οι Σοσιαλιστές μάς στηρίζουν;

Ναι, του την έχωσε η Φώφη, αλλά στην Ελλάδα οι Σοσιαλιστές είμαστε εμείς!

Ετσι είναι. Τα μεταξωτά βρακιά θέλουν κι επιδέξιους πόλους.

Αποτέλεσμα; Η νέα προσπάθεια του ΣΥΡΙΖΑ να βγει από την απομόνωση οδηγήθηκε σε νέα αποτυχία.

Οι λόγοι είναι δύο. Ενας συγκυριακός και ένας μόνιμος.

Ο συγκυριακός είναι ότι δεν υπάρχει κανείς ανόητος να στηρίξει μια κυβέρνηση που καταρρέει, ιδίως μετά το πάθημα του καλοκαιριού 2015. Δεν συμφέρει. Δεν θα το κάνουν.

Ο μόνιμος είναι ότι μεταξύ των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ και των άλλων δημοκρατικών κομμάτων δεν υπάρχουν απλώς πολιτικές, ιδεολογικές ή κοινωνικές διαφορές. Υπάρχει βαθύ ρήγμα.

Διαφορές έχουν μεταξύ τους όλα τα κόμματα. Οι σοσιαλιστές από τους φιλελεύθερους, η ΝΔ από το ΠΑΣΟΚ ή το Ποτάμι, οι σοσιαλδημοκράτες από τους χριστιανοδημοκράτες, οι συντηρητικοί από τους κεντρώους.

Σε πολλά διαφωνούν, σε λιγότερα συμφωνούν, αλλά μετέχουν κοινών κανόνων και αναφορών.

Το ρήγμα είναι άλλο πράγμα. Ολοι μαζί οι παραπάνω διαχωρίζονται από τους ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ (και τα λαϊκίστικα κινήματα) στο επίπεδο του πολιτικού πολιτισμού, της δημοκρατικής αγωγής και της δημόσιας συνείδησης.

Οι διαφορές μπορεί κάποια στιγμή να καλυφθούν με διάλογο.

Το ρήγμα δεν μπορεί να γεφυρωθεί, παρά μόνο με όρους επικράτησης.

Καλύτερα από όλους το έχει διατυπώσει ένας νεαρός τραγουδοποιός, ο Κωστής Μαραβέγιας. «Δεν θα δώσουμε συγχωροχάρτι στους εκφραστές του διχαστικού κλίματος». Τόσο απλό.

Αυτό το απλό πράγμα έχει καταλάβει και ενσωματώσει στην πολιτική της η ηγεσία της αντιπολίτευσης, Κεντροδεξιάς και Κεντροαριστεράς. Κι έτσι μετά το 2015 δεν εξαπατήθηκαν ξανά από τους ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ.

Αυτό δεν μπόρεσαν να καταλάβουν όσοι «χρήσιμοι ηλίθιοι» θεωρούσαν ότι οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ είναι ένα κανονικό πράγμα, με το οποίο υπήρχαν περιθώρια κανονικών συμπεριφορών. Αποδείχθηκαν απλώς «άχρηστοι ηλίθιοι».

Διότι η ουσία βρίσκεται στο ερώτημα: τι ακριβώς είναι οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ;

Οι μεν έχουν δώσει μια σαφή απάντηση, από την οποία προκύπτει μια συγκεκριμένη πολιτική στάση.

Οι δε, όχι. Και ακριβώς επειδή παρακάμπτουν το ουσιώδες, καταφεύγουν σε ανοησίες για «εθνική συνεννόηση» ή για κάποιο «άλλο ΠΑΣΟΚ» που θα μπορούσε να συνεργαστεί με κάποιον «άλλο ΣΥΡΙΖΑ».

Αλλά, καλώς Ή κακώς, ούτε άλλος ΣΥΡΙΖΑ υπάρχει ούτε άλλο ΠΑΣΟΚ ούτε άλλη Ελλάδα ούτε άλλη Ευρώπη. Υπάρχει ό,τι βλέπουμε.

Το λέω για να μην κοροϊδεύουμε τον κόσμο –ούτε τους εαυτούς μας.