Αναζήτηση
Ο υπουργός Παιδείας κ. Γαβρόγλου με την προτεινόμενη νομοθετική μεταβολή για το «πολύπαθο» άσυλο και για τα άλλα σχετικά ζητήματα ξαναγυρίζει ολέθρια τα πανεπιστήμια στην εποχή των παγετώνων!
Ετσι, ενδεικτικά, με το επίμαχο νομοσχέδιο για την Τριτοβάθμια Εκπαίδευση προτείνεται απαράδεκτα η κατάργηση της αυτονόητης ρύθμισης που εμπεριείχε ο γνωστός νόμος Διαμαντοπούλου, δηλαδή «ότι σε εγκλήματα που τελούνται εντός των χώρων των πανεπιστημίων θα εφαρμόζεται η κοινή ποινική νομοθεσία».
Τώρα πλέον ο κ. Γαβρόγλου –μετά τις πρώτες αντιδράσεις –στη βελτιωμένη ρύθμιση για το άσυλο εισάγει κουτοπόνηρα μια πρόβλεψη η οποία συνιστά την επιτομή της πλήρους θεσμικής και νομοθετικής σύγχυσης, γεγονός το οποίο θα διογκώσει την τερατώδη ανομία στα πανεπιστήμια!
Ετσι στο άρθρο 3 προβλέπεται καταρχήν η δυνατότητα αυτεπάγγελτης επέμβασης των αστυνομικών Αρχών όταν τελούνται πλημμελήματα και κακουργήματα. Ωστόσο αμέσως μετά η συγκεκριμένη ρύθμιση αναιρείται ολοκληρωτικά , αφού προσδιορίζεται ότι σε οποιαδήποτε άλλη περίπτωση η Αστυνομία θα επεμβαίνει έπειτα από απόφαση του Πρυτανικού Συμβουλίου!
Ομως κανείς δεν γνωρίζει ποιες είναι οι άλλες περιπτώσεις στις οποίες η επέμβαση της Αστυνομίας θα διενεργείται έπειτα από έγκριση του ανωτέρω πανεπιστημιακού οργάνου! Προφανώς δεν εννοούνται τα πταίσματα, γιατί κάτι τέτοιο θα ήταν γελοίο! Ούτε εννοείται η ενεργοποίηση του ΣΔΟΕ, λ.χ., γιατί τούτο επιτρέπεται από την ήδη υφιστάμενη νομοθεσία.
Η ερμηνεία μου είναι ότι υπάρχει μια σκόπιμη νομοθετική σύγχυση έτσι ώστε να αποφασίζει πάντοτε για την επέμβαση της δημόσιας δύναμης το Πρυτανικό Συμβούλιο!
Και τι θα γίνεται στην πράξη αν ψηφιστεί αυτή η ρύθμιση (από την εμπειρία που έχουμε επί τέσσερις δεκαετίες); Η Αστυνομία δεν θα επεμβαίνει ποτέ όταν καταστρέφονται από τους αναρχικούς υπολογιστές, εργαστηριακό υλικό, πόρτες και ό,τι άλλο μπορεί να φανταστεί κανείς.
Και αυτό για τον εξής απλό λόγο: Γιατί το Πρυτανικό Συμβούλιο (που θα συγκροτείται πλέον και από φοιτητές) δεν θα αποφασίζει ποτέ για την είσοδο της Αστυνομίας σε αδικήματα, όπως είναι η φθορά ξένης ιδιοκτησίας.
Και έτσι τις ζημιές (των εκατοντάδων χιλιάδων ευρώ) της «δημιουργικής καταστροφής» των κουκουλοφόρων θα τις πληρώνουν ολέθρια οι έλληνες φορολογούμενοι, αφού έχουμε να κάνουμε με κρατικά πανεπιστήμια. Και μάλιστα σε μια εποχή κατά την οποία είμαστε μια χρεοκοπημένη χώρα!
Τέλος επανέρχεται και το «φάντασμα της κομματοκρατίας», αφού με το επίμαχο νομοσχέδιο οι φοιτητές θα συμμετέχουν στα κεντρικά όργανα διοίκησης των πανεπιστημίων (άρθρο 2). Τι άλλο χρειαζόμαστε για να πειστούμε ότι ξαναγυρίζουμε στη σκοτεινή εκείνη εποχή κατά την οποία ακόμη και πρωθυπουργοί εκφωνούσαν φθηνά κομματικά λογύδρια ενόψει των φοιτητικών εκλογών;
Το συμπέρασμα; Η διάπραξη εγκληματικών πράξεων μέσα στο πανεπιστημιακό campus και όλα τα άλλα συναφή πράγματα –όπως η διακίνηση ναρκωτικών και η «κομματοκρατία» –είναι ασύμβατα μεγέθη από αυτά που απαιτούνται για την καλλιέργεια της γνώσης (Steiner, «Τα μαθήματα των δασκάλων»)!
Ο Γρηγόρης Καλφέλης είναι Καθηγητής της Νομικής Σχολής του ΑΠΘ (kalfelis@law.auth.gr)
