Τι θα γίνει με την ΕΣΗΕΑ, όπου γίνονται εκλογές για την ανάδειξη ΔΣ αυτές τις ημέρες; Ανεξάρτητα από το ποιοι θα εκλεγούν (και αν θα τους επιτρέψουν οι προσωπικές και πολιτικές αντιπαραθέσεις να συγκροτηθούν σε σώμα), το βέβαιο είναι πως το ιστορικό σωματείο δεν θα παίζει πια τον ρόλο που έπαιζε κάποτε –κυρίως λόγω της κυριαρχίας των ψηφιακών μέσων και των αλλαγών στις εργασιακές σχέσεις: οι ιντερνετικοί δημοσιογράφοι και όσοι αμείβονται με μπλοκάκι δεν έχουν δικαίωμα να γίνουν μέλη της ΕΣΗΕΑ. Αλλά και λόγω της νέας κατάστασης που έχει δημιουργηθεί στο ασφαλιστικό σύστημα με τη δημιουργία του ΕΦΚΑ.

Πάντα, βέβαια, τα μέλη της ΕΣΗΕΑ ήσαν μειονότητα μεταξύ των δημοσιογράφων της Αθήνας: συνειδητά ή ασυνείδητα, ατύπως ή με βάση τους νόμους, υπήρχαν φραγμοί στην εγγραφή νέων μελών, με στόχο να περιορίζεται ο αριθμός αυτών που απολάμβαναν τις ικανοποιητικές παροχές των «ευγενικών», κάποτε, δημοσιογραφικών ταμείων, του ΤΣΠΕΑΘ για τη σύνταξη και του ΕΔΟΕΑΠ για την επικούρηση και την υγειονομική περίθαλψη. Καθένας μπορούσε να ασκήσει το επάγγελμα του δημοσιογράφου, αλλά μόνο η ένταξη στην ΕΣΗΕΑ επέτρεπε και την ένταξη στα Ταμεία. Κύριος πόρος για την παροχή των προνομίων ήταν το λεγόμενο «αγγελιόσημο», ειδικό τέλος 20% επί των διαφημίσεων.

Σήμερα αυτά τα προνόμια έχουν εξαφανιστεί: το αγγελιόσημο καταργήθηκε, το ΤΣΠΕΑΘ εντάχθηκε στον ΕΦΚΑ, όλοι οι δημοσιογράφοι ασφαλίζονται όπως όλοι οι εργαζόμενοι και ο ΕΔΟΕΑΠ έχει καταρρεύσει, είναι σε πλήρη αδυναμία να πληρώσει το προσωπικό του και τις επικουρικές συντάξεις των μελών του, ακόμα και τις δαπάνες ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης. Κρίσιμο γεγονός για την κατάρρευση, εκτός από την κατάργηση του αγγελιοσήμου, ήταν και το ότι το 2012 κάποιοι από τη διοίκησή του, για να ασκήσουν αντιμνημονιακή πολιτική, πούλησαν ομόλογα του Οργανισμού σε εξευτελιστικές τιμές, ζημιώνοντάς τον κατά δεκάδες εκατομμύρια ευρώ.

Το περίεργο είναι ότι ενώ ο ΕΔΟΕΑΠ καταρρέει και αναζητά αγωνιωδώς δανεικά, η ΕΣΗΕΑ είναι πάμπλουτη: το νέο ΔΣ θα έχει να διαχειριστεί 15 εκατομμύρια ευρώ, συσσώρευση πλούτου δεκαετιών από το αγγελιόσημο και τις εισφορές των μελών. Μάλλον είναι καιρός, η μεν ΕΣΗΕΑ να γίνει σωματείο όλων ανεξαιρέτως των δημοσιογράφων, ανεξαρτήτως του μέσου όπου εργάζονται και της σχέσης εργασίας που έχουν, και ο συσσωρευμένος πλούτος της να μεταφερθεί στον ΕΔΟΕΑΠ. Αλλιώς υπάρχει κίνδυνος να δούμε να αποστεώνεται το ιστορικό σωματείο –και επιπλέον να επαναλαμβάνονται φαινόμενα σαν αυτά του Γηροκομείου και του Ερυθρού Σταυρού, όπου εγκαταστάθηκαν μικρές ομάδες και διαχειρίζονταν τεράστιο κοινωνικό πλούτο για δικό τους λογαριασμό.