Υπάρχουν λεφτά, το θέμα είναι καθαρά ψυχολογικό: έχει θυμώσει το λεφτόδεντρο και αρνείται να δώσει άνθη και καρπούς –διότι τα φυτά έχουν νοημοσύνη και συναισθήματα, απέδειξαν πρόσφατες επιστημονικές μελέτες. Το λεφτόδεντρο και οι κοπελιές δεν θέλουν αγριάδες, θέλουν αγάλι – αγάλι, σωστά λοιπόν ο κ. Μητσοτάκης, επεσήμανε στον κ. Τσίπρα στη Βουλή σχετικά με τα δύο μνημόνια σε συσκευασία ενός: «θα αρχίσετε ξανά να σκίζετε τα Μνημόνια σελίδα – σελίδα;».

Ο ίδιος, όταν γίνει πρωθυπουργός, δεν θα κάνει άγρια πράγματα, δεν θα σχίσει τίποτα, ούτε θα καταργήσει όλα τα μνημόνια με ένα νόμο και ένα άρθρο. Απλώς, θα τα επαναδιαπραγματευτεί: δεν δεσμεύεται για τα μετά το 2018 μέτρα, θα κηρύξει άκυρες τις «συμφωνίες που μοιράζουν τα ιμάτια μιας χρεοκοπημένης Ελλάδας», θα διεκδικήσει «μικρότερα και ρεαλιστικότερα πλεονάσματα».

Μόνο που «επαναδιαπραγμάτευση» του (πρώτου) μνημονίου υποσχόταν στα Ζάππεια μεταξύ 2010-12 ο κ. Σαμαράς –με χρήματα από το λεφτόδεντρο, βεβαίως· κατάφερε να οδηγηθούμε σε δεύτερο, πολύ επαχθέστερο. Κατάφερε όμως και να γίνει πρωθυπουργός, ήθελε και να μείνει, έπρεπε να δώσει κάτι τις στους ψηφοφόρους: δύο ημέρες πριν τις ευρωεκλογές του 2014, άρχισε να εκβιάζει το λεφτόδεντρο να καρπίσει επιτέλους και είπε το ιστορικό «σκίζω τα μνημόνια μέρα με τη μέρα, λεπτό το λεπτό, σελίδα τη σελίδα» στη Θεσσαλονίκη. Τέσσερις μήνες αργότερα στο ίδιο μοιραίο μέρος ο Αλέξης Τσίπρας εξήγγειλε, το «πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης», χρηματοδοτούμενο με καρπούς του πολύτιμου δέντρου, φυσικά –αλλά κατάπιε αμάσητο το πρόγραμμα αντί να γευθεί καρπούς: μετά τρία χρόνια καταλήξαμε στα όσα ψήφισε προχθές η Βουλή.

Στη Βουλή, ο κ. Τσίπρας εξήγησε ότι φταίει ο Βόλφανγκ Σόιμπλε που ξεράθηκε το λεφτόδεντρο, διανθίζοντας τις εξηγήσεις του με εξυπνακισμούς και προσωπικές επιθέσεις κατά του κ. Μητσοτάκη για να τις κάνει πιστευτές. Ο κ. Μητσοτάκης είπε ότι θα το ποτίσει με «επαναδιαπραγμάτευση», όπως είχε κάνει και ο κ. Σαμαράς πριν 7 χρόνια και στη συνέχεια μπέρδεψε Σαμαρά – Τσίπρα. Οχι αδίκως, όλα πια έχουν λεχθεί από κόμματα και πολιτικούς, κανένας τους δεν θυμάται ποιος έχει πει τι, γιατί δεν έχει σημασία: σημασία έχει να φθάσεις στην εξουσία. Για να γίνει αυτό, πρέπει να έρθει το λεφτόδεντρο σε επικουρία –γιατί οι αριθμοί δεν βγαίνουν: για να μην κοπούν οι συντάξεις και να μην αυξηθούν οι φόροι μετά το 2018, όπως υπόσχεται ο κ. Μητσοτάκης, πρέπει οπωσδήποτε να καρπίσει. Και αναδεικνύεται τελικά η κηπουρική ως το ανώτατο στάδιο της πολιτικής πρακτικής και επιστήμης.