Καπνικό πλεονέκτημα

Φίλε άνεργε, που ζητάς με μέιλ να σε βοηθήσω να βρεις δουλειά παρότι δεν μπορώ να βρω μία ούτε καν για τον ανιψιό μου, να σου πω τα εξής:

Αν δεν ξέρεις επαρκώς μουσική να βάλεις υποψηφιότητα για μαέστρος στη ΔΕΗ, ή δεν είσαι αρχαιολόγος να προσληφθείς στις μονάδες ανασκαφής κάρβουνου της Κοζάνης, ατύχησες. Ομως, αν ξέρεις από διεθνή στρατηγική και γεωπολιτική τόσο εμβριθώς όσο ο Καρανίκας έχεις μιαν ελπίδα. Αλλιώς το μόνο που απομένει είναι καμιά ΜΚΟ για την ερωτική ζωή των γαρίδων, το «Survivor», εφόσον διαθέτεις κοιλιακούς ανάγλυφους με ισχυρές εξάρσεις όπως ο χάρτης του Θιβέτ, και το νέο κόμμα που φτιάχνει η Ραχήλ για να σώσει τη χώρα απ’ τον εαυτό της. Οποιος προλάβει και την πλαισιώσει ενδέχεται αύριο να γίνει μέχρι και υπουργός Τουρισμού, αν δεν επιλεγεί γι’ αυτή τη θέση η Εφη Θώδη.

Δηλαδή, τι να κάνει και η κυβέρνηση; Είσαι και φτωχός –δεν έχεις και καμιά βιομηχανία να σου χαρίσει τριάντα οκτώ εκατομμύρια με τη μία, κι άμα φας κανένα πρόστιμο για πάρκινγκ σου τα παίρνει βουβά απ’ τα υπολείμματα του λογαριασμού σου στην τράπεζα. Ταξική, αριστερή πολιτική. Οπως και με τη Βενεζουέλα: οι σαράντα διαδηλωτές που εξοντώθηκαν απ’ το καθεστώς δεν υπάρχουν, διότι είχαν το μειονέκτημα να μην είναι μαδουρικοί –εφόσον και ο ουμανισμός, η ανθρώπινη ζωή έχει επιλεκτικό νόημα. Και μία τάξη νηπίων να εξοντώσει ο Μαδούρο, οι εδώ θα λένε πως έχει δίκιο, διότι τα νήπια ήταν αντιδραστικά. Αν, ας πούμε, οι σαράντα που σκότωσαν στις διαδηλώσεις πέθαιναν εδώ, από μαγκάλι επί Σαμαρά, τότε θα ήταν κανονικοί άνθρωποι, και η νεολαία του κόμματος θα διαδήλωνε επί ένα μήνα για το ανίερο έγκλημα. Και δικαίως. Είναι όπως οι πύραυλοι του Κιμ Γιονγκ Ουν: τους φαίνονται γλυκείς και δροσεροί, όπως οι πύραυλοι-παγωτό της Algida. Κατά τα άλλα τιμούμε κάθε χρόνο τον Γρηγόρη Λαμπράκη και θυμόμαστε το ένδοξο κίνημα Αφοπλισμός και Ειρήνη –εξάλλου η Βόρεια Κορέα έχει δίκιο ούσα περικυκλωμένη απ’ τον καπιταλισμό της Κίνας και πιο πάνω του Βιετνάμ.

Τι να σου πω. Μόνο αν βγει αύριο η Λεπέν στη Γαλλία και διαλυθεί η Ευρώπη, οπότε θα αρχίσουν οι εδώ τις αθρόες προσλήψεις θα έχεις κι εσύ μιαν ευκαιρία να τρουπώσεις στο κράτος –γι’ αυτό παρακάλα να χάσει αύριο ο γλυκερός Μακρόν, που απ’ όλα τα φαινόμενα της λατινικής γραμματικής αυτός έχει αδυναμία στη «γερουνδιακή έλξη», όπως αποδεικνύουν και οι ερωτικές του επιλογές. Είναι Μακρόν νυχτωμένος. Ενώ τη Λεπέν την ψηφίζουν εργάτες και ηρωικοί προλετάριοι, όπως εξάλλου προέβλεψε ο Μαρξ –καμία σχέση με βιομηχανίες καπνού που είναι η ταξική αδυναμία των αριστερών, άσχετα αν κάποτε υποστήριζαν όχι τις καπνοβιομηχανίες, αλλά τους καπνεργάτες που έκαναν τον Μάη του ’36. (Τι θα έλεγε άραγε τώρα ο Τάσος Τούσης και κυρίως ο Γιάννης Ρίτσος που έγραψε τον «Επιτάφιο»).

Για διαγραφή χρέους δεν μιλούσαν άλλωστε; Ε, αυτό εννοούσαν οι άνθρωποι. Διαγραφή εκατομμυρίων που είναι κι αυτή μέσα στα πλαίσια των αντιμέτρων για το νέο Μνημόνιο –μπορεί ανεστραμμένο, ως μέτρο, αλλά ο σκοπός αγιάζει τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης και κάνει τα βοσκοτόπια να ανθίζουν, ακόμα και τα γρασίδια των γηπέδων. Εξάλλου, κάποτε δεν έπρεπε να νικήσει κι ο ΠΑΟΚ, έπειτα από τόση αθηναϊκή παράγκα, πέραν του ότι έπαιξε και καλύτερα στο δεύτερο ημίχρονο;

Φαίνεται να χάνουμε τον ειρμό, αλλά δεν είναι καθόλου έτσι. Ολα συνδέονται με ένα νήμα παράνοιας που τα καθαγιάζει. Σαν τα περίπλοκα και πολυπλόκαμα καλώδια της φιλόμουσης ΔΕΗ στα οποία σκάλωσε το στρατιωτικό ελικόπτερο –συνεπώς τι δουλειά ψάχνεις, χωρίς να είσαι σε ένα έστω μικρό κόμμα, χωρίς να είσαι οπαδός του Παπαχριστόπουλου, χωρίς να είσαι έστω μακρινός συγγενής του μπατζανάκη του Κουρουμπλή ο οποίος λέγεται ότι διόρισε συγγενείς για τρεις γενιές «διότι το μέλλον έχει ξηρασία»;

Στην Ελλάδα της Δεξιάς, χωρίς αριστεριλίκι δύσκολα επιβιώνεις. Είναι μια απλή αλήθεια που όποιος την κατάλαβε νωρίς, πρόκοψε. Δες τον σούπερ δεξιό Καμμένο: κι αυτός διά της Αριστεράς ελαμπρύνθη. Οι λοιποί παραδέρνουν από εδώ κι από εκεί στο όνομα της ανεξάρτητης σκέψης. Αντε, λοιπόν, φάε τώρα ανεξάρτητη σκέψη. Πώς να βρεις δουλειά που δεν πήγες ούτε μια φορά με μπριγάδα να μαζέψεις καφέ στην Κούβα, και καθόσουν και μάζευες ροδάκινα στην πατρίδα σου τη Σκύδρα για να τα θάψουν στη χωματερή; Με μια τόσο πατριωτική-αντιδραστική στάση τι ελπίδες να έχεις; Αφησες την παγκόσμια επανάσταση στη μοίρα της και πήγαινες και δούλευες για 30 ευρώ την ημέρα στους γιαρμάδες;

Κι επιπλέον δεν μπορείς, ως άνεργος, ούτε καν να καπνίσεις για να παρηγορηθείς –αύξησαν, πάλι, για τρίτη φορά, την τιμή των τσιγάρων οι ηρωικοί επαναστάτες. Και χαρίζουν λεφτά σε καπνοβιομηχανίες και αυξάνουν και την τιμή των τσιγάρων. Αρα, τι να καπνίσεις που πήγε τεσσεράμισι ευρώ το πακέτο και κοστίζει ένα δεκάλεπτο η τζούρα; Θυμάμαι τον πατέρα μου που ήταν άνεργος το ’60 και με δέκα δραχμές έπαιρνε μια ολόκληρη κούτα Ματσάγγος και κάπνιζε ανηλεώς μέχρι να σκάσει. Οπότε σε βλέπω τώρα να το γυρίζεις σε στριφτό με παλιά εφημερίδα, ή με καλαμποκόφυλλο.

–Λες να τα ψηφίσουν όλα τα καινούργια μέτρα;

–Και αυτά και άλλα τόσα, αν προκύψει. Θα το καταπιούν το σκουμπρί. Και με καμάρι, μέχρι «ο εξευτελισμός να γίνει τέλειος».

–Ε, τι να κάνουν. Αλλιώς θα μείνουν κι αυτοί χωρίς καρέκλα, άνεργοι.

–Μόνο που αυτοί, πια, έτσι, ή αλλιώς, θα έχουν να καπνίζουν για δέκα ζωές. Και μάλιστα πούρα Cohiba. Καπνικό πλεονέκτημα.