Αφού η κυβέρνηση τακτοποίησε τα μεγάλα και θα ασχοληθεί πια με την καθημερινότητά μας, ας τη βοηθήσουμε με ιδέες: ας παρασημοφορήσει τον άγνωστο ευεργέτη που είχε την ιδέα να αλλάξει την κυκλοφορία στην Κυρίλλου Λουκάρεως, τον μεγάλο δρόμο που πέφτει κάθετα στη Λεωφόρο Αλεξάνδρας, στο ύψος του Αρείου Πάγου. Οι τέσσερις λωρίδες του ήσαν μοιρασμένες σοσιαλιστικά, δύο δύο, –αλλά η κίνηση στις δύο κατευθύνσεις ήταν εντελώς άνιση, με αποτέλεσμα οι δύο να είναι μονίμως άδειες και στις άλλες δύο να σχηματίζονται τεράστιες ουρές αυτοκινήτων.

Κάποιος εντόπισε το πρόβλημα, ασχολήθηκε να το λύσει· σίγουρα το πάλεψε πολύ, γιατί κανείς δεν έχει διάθεση για μικρές αλλαγές στη χώρα μας, περιμένουμε όλοι τις μεγάλες που θα κάνουν τα κόμματα. Και τα κατάφερε: εδώ και λίγο καιρό, είναι τρεις οι λωρίδες προς την Αλεξάνδρας –όσοι χρησιμοποιούμε τον, νεοφιλελεύθερο έστω, δρόμο τού είμαστε ευγνώμονες, μας χάρισε πολύτιμο χρόνο ζωής.

Ας σταματήσει να ψάχνει για σκάνδαλα από εποχής κατακλυσμού, ας ψάξει να βρει παλιότερους άγνωστους ευεργέτες –αυτόν που είχε την ιδέα να γίνει ο ανάποδος λεωφορειόδρομος της Πανεπιστημίου. Τον άλλον που οργάνωσε την κυκλοφορία στη διασταύρωση Μεσογείων – Βασιλίσσης Σοφίας. Αυτόν που σκέφθηκε να τοποθετηθούν σε παράμερους δρόμους «εξέδρες» στις στάσεις ώστε να μην μπορούν να παρκάρουν αυτοκίνητα –κάτι που πρέπει να γίνει πια σε όλο το κέντρο της Αθήνας, αφού τα ταξί έχουν κάνει πιάτσες τις στάσεις. Και να μην ξεχάσει τον μερακλή που ένωσε τα κλαδιά των δέντρων σε δύο δρομάκια του Πεδίου Αρεως και σχηματίζεται το καλοκαίρι βαθύσκιος δροσερός θόλος.

Ολους αυτούς που μας σκέφθηκαν και μας βοήθησαν, που έκαναν κάτι χρήσιμο και όμορφο, καταπολεμώντας τη λογική του «δεν βαριέσαι», ας τους παρασημοφορήσει η κυβέρνηση. Κάπως σαν «ήρωες της εργασίας» του παλιού καλού σοβιετικού καιρού –είχαν και οι κομμουνιστές κάποιες καλές ιδέες.

Και αντιθέτως, ας στείλει στη Σιβηρία αυτούς του ΟΑΣΑ που τοποθετούν στα οχήματα ηλίθιους ψηφιακούς πίνακες –το 80% της επιφάνειάς τους είναι άχρηστος χάρτης που δείχνει από πού έχει περάσει (!) το λεωφορείο/τρόλεϊ –η πληροφορία που ενδιαφέρει τον επιβάτη (ποιες είναι οι επόμενες στάσεις) δίνεται με ψιλά και αχνά γράμματα, που δεν διαβάζονται. Οι ίδιοι προφανώς έχουν κάνει, στις στάσεις, «να τρέχουν» τα γράμματα που ενημερώνουν σε πόση ώρα έρχονται τα λεωφορεία· νιώθεις ότι περνάς δύσκολο οφθαλμολογικό τεστ όταν προσπαθείς να τα διαβάσεις.

Αγνωστοι δημιουργοί, άγνωστοι καταστροφείς –ας κάνουμε κάτι να γίνουν γνωστοί και να πληθύνουν οι πρώτοι.