Τα σκυλιά γαβγίζουν. Το καραβάνι γιατί προχωρεί; Ρωτήθηκε κανείς από τους ταξιδιώτες αν θέλει να συνεχίσει; Αν φοβάται; Αν κουράστηκε; Ποιος πήρε την απόφαση, ποιος ανέλαβε την ευθύνη να διεξαχθεί το παιχνίδι της Ντόρτμουντ με τη Μονακό 25 ώρες μετά την τριπλή βομβιστική επίθεση στο πούλμαν που μετέφερε την αποστολή της γερμανικής ομάδας;

Και εντέλει, πόσοι εννοούν τα λόγια συμπαράστασης προς τους ποδοσφαιριστές που έτρεμαν σαν κουτάβια μέσα στο πούλμαν μετά την έκρηξη;

Ποιος θα τολμήσει να κατηγορήσει αυτούς τους παίκτες που ηττήθηκαν στο πιο κρίσιμο παιχνίδι της φετινής σεζόν;

Και ποιος θα αποζημιώσει την Ντόρτμουντ αν ύστερα από μια εβδομάδα αποκλειστεί από το Τσάμπιονς Λιγκ;

Η UEFA καθώς και όλοι οι μεγάλοι αθλητικοί οργανισμοί λειτουργούν με τραπεζικό DNA.

Αποδοκιμάζουν, ανησυχούν, ενίοτε διατάζουν, αλλά στο τέλος της ημέρας αυτό που μετρά είναι να συνεχίσει το καραβάνι. Γιατί όσο προχωρά τόσο αυξάνονται τα κέρδη.

Από τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Μονάχου, με αφορμή την τρομοκρατική επίθεση της οργάνωσης Μαύρος Σεπτέμβρης σε ισραηλινούς αθλητές, καλλιεργήθηκε εντέχνως η άποψη πως ο αθλητισμός δεν πρέπει να υποκύπτει στην τρομοκρατία και στον φόβο. Μόνο που οι «καλλιεργητές» μεταφέρονται στα κέντρα εξουσίας τους με θωρακισμένες Μερσέντες και συνοδεία πάνοπλων φρουρών. Στην αργκό αυτούς τους τύπους τους αποκαλούν τζάμπα μάγκες.