Για μια ακόμη φορά οι γρήγορες αποφυλακίσεις προκαλούν αναστάτωση! Γιατί; Γιατί στη γνωστή ληστεία που έγινε στο Π. Φάληρο της Αθήνας συνέβη το εξής φοβερό: Ο ένας εκ των δραστών είχε καταδικαστεί σε 17 χρόνια κάθειρξη για συμμετοχή σε πολλαπλές ένοπλες ληστείες.

Ομως με τον ολέθριο Νόμο 4322/2015 της κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ, έχοντας εκτίσει το 1/3 της ποινής του, δηλαδή περίπου πεντέμισι χρόνια, βγήκε έξω για να συνεχίσει το δολοφονικό του έργο!

Υπάρχει πρόβλημα; Σίγουρα ναι, γιατί η βιαστική «απελευθέρωση» ληστών και βιαστών προκαλεί τρόμο και ανασφάλεια στους πολίτες. Για ποιον λόγο; Γιατί το Σύνταγμα απαγορεύει τη «μείωση» της ποινικής προστασίας των πολιτών πέρα από ένα ελάχιστο –ανεκτό –όριο. Kαι όταν κάποιος κακοποιός βγαίνει πολύ γρήγορα από τις φυλακές, τότε αυτό το ελάχιστο όριο προστασίας των πολιτών εκμηδενίζεται βάναυσα!

Ομως η συζήτηση τούτη πρέπει να γίνει σοβαρά και όχι με όρους «αριστερού ή δεξιού λαϊκισμού». Τι εννοώ; Ολοι οι υπουργοί Δικαιοσύνης έχουν κάνει αποφυλακίσεις για να μειωθεί ο υπερπληθυσμός των ελληνικών φυλακών εξαιτίας του οποίου καταδικαζόμαστε συστηματικά –ως χώρα –από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο για τις άθλιες συνθήκες που επικρατούν σε αυτές.

Ετσι αποφυλακίσεις είχε κάνει και ο κ. Αθανασίου, ο οποίος είχε επιτρέψει στους μεγαλεμπόρους ναρκωτικών, οι οποίοι είχαν καταδικαστεί σε 25 χρόνια κάθειρξη, να βγαίνουν έξω στα 8 χρόνια (Ν. 4274/2014)!

Τι πρέπει να γίνει στο μέλλον; Τις αποφυλακίσεις πρέπει να τις αποφασίζει ένα δικαστήριο (όπως το Πενταμελές Εφετείο Κακουργημάτων) το οποίο θα κρίνει «εξατομικευμένα» την κάθε υπόθεση, δηλαδή τη συνολική προσωπικότητα του καταδικασμένου.

Επιπλέον, είναι αναγκαίο (τουλάχιστον στα σοβαρά κακουργήματα) ο καταδικασμένος να έχει εκτίσει το μεγαλύτερο μέρος της ποινής του (τα 3/4) πριν τεθεί το ζήτημα της αποφυλάκισης. Ετσι η τελευταία δεν θα εμφανίζεται ως μια μορφή –αποκρουστικής –αντισυνταγματικής παρέμβασης της εκάστοτε κυβέρνησης πάνω στις αποφάσεις της δικαστικής εξουσίας.

Εξάλλου είναι καταδικασμένες «από χέρι» οι κοινωνίες εκείνες που «ξεχνούν πολύ γρήγορα» τα απεχθή εγκλήματα τα οποία διαπράττουν οι διαβόητοι κακοποιοί, όπως έλεγε και ο Ουμπέρτο Εκο!

Βεβαίως, εάν θέλουμε ουσιαστική αποσυμφόρηση των ελληνικών φυλακών, τότε πρέπει να αλλάξουν δραστικά και άλλα πράγματα.

Οπως λ.χ. το –απαράδεκτα –υψηλό ποσοστό των προφυλακίσεων!

Το συμπέρασμα; Η «βιομηχανία» της απελευθέρωσης επικίνδυνων κακοποιών πρέπει να σταματήσει και ο ισχύων νόμος να αλλάξει άμεσα! Εάν, εκτός από τη οικονομική χρεοκοπία, έχουμε και ένα κλίμα ανασφάλειας του πληθυσμού, τότε γρήγορα θα μοιάζουμε ποιοτικά με τη Δημοκρατία της Βαϊμάρης που οδήγησε στην άνοδο του ναζιστών στη Γερμανία!

Ο Γρηγόρης Καλφέλης είναι καθηγητής Νομικής Σχολής του ΑΠΘ