Πριν από περίπου δύο εβδομάδες Ντόρα Μπακογιάννη και Θανάσης Μπούρας είχαν σηκώσει ψηλά το θέμα της επιλογής του δραχμιστή Γιαν Κρέγκελ –που τοποθετήθηκε πρόεδρος στην Επιστημονική Επιτροπή του Αναπτυξιακού Συμβουλίου –καταθέτοντας ερώτηση στον αρμόδιο υπουργό. Ο Παπαδημητρίου λοιπόν τους απάντησε στη Βουλή. Αλλά μάλλον δεν τους καθησύχασε. Τουναντίον. Και εικάζω, όχι μόνο επειδή απαντούσε αναφερόμενος στον εαυτό του σε τρίτο ενικό πρόσωπο. Αν κρίνει κανείς από την –κατά την Ντόρα –υπουργική απάντηση, δεν είναι και πολύ ευρωπαϊστές εκεί, στην κυβέρνηση. «Ο κ. Παπαδημητρίου αναφέρει στην απάντησή του ότι ο κ. Γιαν Κρέγκελ «εκφράζει απόψεις που συνάδουν με την κυβερνητική πολιτική»» δήλωσε η βουλευτής. Εξού και στις κατ’ ιδίαν συνομιλίες της το πολιτικώς ορθό σχόλιο που κάνει είναι ότι η κυβέρνηση διαλέγει ανθρώπους που είναι μη οπαδοί του ευρώ. Πάντως, στον τομέα οικονομίας και ανάπτυξης της ΝΔ επικρατεί ακόμη ένας προβληματισμός. Για το μήνυμα που στέλνει στο εξωτερικό η τοποθέτηση του Κρέγκελ ως επικεφαλής της συγκεκριμένης Επιτροπής. Ο λόγος; «Οι οικονομολόγοι παγκοσμίως γνωρίζονται μεταξύ τους. Οπότε το μήνυμα που εκπέμπει ο Κρέγκελ στο εξωτερικό είναι μάλλον ανησυχητικό» επισημαίνει η αρμόδια τομεάρχης. Παράλογο; Μάλλον όχι. Εξάλλου το χειρότερο από αυτά που της απάντησε ο Δημήτρης Παπαδημητρίου δεν είναι ότι η κυβερνητική πολιτική «συνάδει» με τις απόψεις του δεδηλωμένα πολέμιου του ευρώ διευθυντή ερευνών του Ινστιτούτου Levy των ΗΠΑ. Το χειρότερο είναι το επιχείρημά του πως «η συνεργασία επιστημόνων με ανεξάρτητη ή και ετερόδοξη οικονομική σκέψη μπορεί να προσφέρει περισσότερα, εμπλουτίζοντας το πλαίσιο της συνεργασίας με καινοτόμες και εναλλακτικές προτάσεις». Σαν να λέμε, σε ελεύθερη απόδοση, βαρουφακική δημιουργική ασάφεια και IOU’s του Γιάνη μαζί.

Ο Κουίκ, η Ιβάνκα και η Κέιτ

Τελικά την 25η Μαρτίου οι του μικρού κυβερνητικού εταίρου έζησαν τον μύθο τους στη Βόρεια Αμερική. Εκτός από τον αρχηγό που κατόρθωσε να κερδίσει μια χειραψία με τον πλανητάρχη Τραμπ και ο Τέρενς Κουίκ, υφυπουργός Εξωτερικών, γνώρισε τον Τζάστιν Τριντό. Οπως μάλιστα αποκάλυψε ο Κουίκ στο Αθηναϊκό Πρακτορείο, αποχαιρετώντας τον ο καναδός πρωθυπουργός του ζήτησε, λέει, να μεταφέρει τους χαιρετισμούς του στον έλληνα Πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα και ευχαρίστησε την ελληνική κυβέρνηση και τον ίδιο προσωπικά για την επίσκεψή του στον Καναδά, καθώς και για την εκπροσώπηση της Ελλάδας στις εκδηλώσεις του Μόντρεαλ. Φυσικά, υπάρχει και το απαραίτητο φωτογραφικό στιγμιότυπο με τη θερμή αγκαλιά των δύο ανδρών, που αποδεικνύει τα υφυπουργικά λεγόμενα περί συνάντησης «σε εξαιρετικά φιλικό κλίμα». Δυστυχώς, σε αυτό δεν φαίνεται το βλέμμα του Καναδού. Ο Τέρενς όμως μοιάζει να απολαμβάνει τη συνομιλία. Λογικό. Πριν από εκείνον πολύς κόσμος είχε πέσει θύμα της γοητείας του 45άρη πρωθυπουργού. Βέβαια, ο Τριντό έχει μεγάλη πέραση στις κυρίες. Ο φωτογραφικός φακός έχει απαθανατίσει μερικές από τις διασημότερες γυναίκες του πλανήτη, όπως η Ιβάνκα Τραμπ, η Κέιτ Μίντλτον, δούκισσα του Κέμπριτζ ή η ηθοποιός Εμα Γουάτσον να τον κοιτούν καταγοητευμένες.

Της φυλακής τα σίδερα

«Πήραμε την πρωτοβουλία να οργανώσουμε και να στηρίξουμε τη γενική ανυπακοή, ως το πανίσχυρο όπλο που έχουν οι λαοί απέναντι στον δυνάστη τους. Τους επόμενους δύο μήνες θα οργανώσουμε την ανυπακοή και θα προκηρύξουμε την έναρξή της με σκοπό να ρίξουμε το καθεστώς». Ζωή Κωνσταντοπούλου από τον Βόλο χθες. Είπε και πολλά άλλα η πασιονάρια, που περιοδεύει στη Μαγνησία. Οπως ας πούμε ότι πρέπει η χώρα να βγει από το ευρώ γιατί «είναι ξεκάθαρο ότι το ευρώ είναι όργανο του καθεστώτος, δεν λειτουργεί ως νόμισμα αλλά ως εργαλείο εξαναγκασμού. Το χρησιμοποιούν για να εκβιάσουν τις χώρες». Αλλά αυτά τα έχει ξαναπεί, το κλου είναι το κάλεσμα σε πολιτική ανυπακοή. Πάω στοίχημα πως πολλοί ζουν για τη στιγμή που η Ζωή θα βρεθεί πίσω από τα κάγκελα. Δεν υπονοώ τίποτα. Απλώς μια γρήγορη ματιά στη βιβλιογραφία θα βοηθούσε την πρόεδρο της Πλεύσης Ελευθερίας να θυμηθεί πως σύμφωνα με τον Χένρι Ντέιβιντ Θόρο, τον πατέρα της σύγχρονης θεωρητικής προσέγγισης της πολιτικής ανυπακοής, βασική της προϋπόθεση είναι να μην αποφεύγεις τις νομικές κυρώσεις που επιφέρει η μη τήρηση των νόμων ως πράξη διαμαρτυρίας απέναντι σε ένα άδικο κράτος. Ο ίδιος ο Θόρο, εξάλλου, για να διαμαρτυρηθεί κατά του αμερικανικο-μεξικανικού πολέμου και της δουλείας αρνήθηκε να πληρώσει φόρους και βρέθηκε στη φυλακή. Δεν θα ακολουθήσει το παράδειγμά του η Κωνσταντοπούλου που είναι και τυπολάτρης;