Φοβηθήκαμε τόσο πολύ από το Brexit και την εκλογή Τραμπ στις ΗΠΑ, ώστε βλέπουμε τα αποτελέσματα των ολλανδικών εκλογών σαν θρίαμβο!

Το φιλελεύθερο κόμμα του πρωθυπουργού Ρούτε έχασε 8 έδρες, το ακροδεξιό κόμμα του Βίλντερς κέρδισε 5 έδρες. Το συνεργαζόμενο με την κυβέρνηση Εργατικό Κόμμα είναι εκείνο που «την πλήρωσε». Σχεδόν διαλύθηκε!

Ο Ρούτε για να νικήσει ταυτίστηκε, εν μέρει, με την ακροδεξιά ατζέντα του αντιπάλου του Βίλντερς, βασιζόμενος σε μια ηπιότερη αντιμεταναστευτική προπαγάνδα. Μετά τη νίκη του δήλωσε: «Οι εκλογείς είπαν όχι στον λάθος λαϊκισμό», όπερ σημαίνει ότι ο δικός του ήταν ο σωστός λαϊκισμός! Τρίτο κόμμα ήρθε το κεντροδεξιό, το οποίο είχε ως κεντρικό του θέμα να ψάλλεται υποχρεωτικά ο ολλανδικός εθνικός ύμνος κάθε πρωί στα σχολεία. Κέρδισε 6 έδρες! Με 13 κόμματα στην ολλανδική Βουλή, λόγω άλλης νοοτροπίας και παράδοσης, κυβέρνηση θα γίνει και θα είναι φιλευρωπαϊκή.

Τα αποτελέσματα των ολλανδικών εκλογών ο καθένας τα βλέπει όπως θέλει. Στο τέλος όλοι είναι ευχαριστημένοι!

Το αντικειμενικό συμπέρασμα, όμως, που μπορεί να εξαχθεί κατά τη γνώμη μας είναι το εξής: α) Το Μεταναστευτικό ήρθε στην Ευρώπη για να μείνει. Αποτελεί κεντρικό θέμα! Πρόγραμμα εφαρμόσιμο δεν υπάρχει, οι δυσκολίες είναι εδώ και η κατάσταση, με τη βοήθεια και της οικονομικής κρίσης αλλά και των κρουσμάτων τρομοκρατίας, επιδεινώνεται. β) Συναφής με το προηγούμενο είναι ο εθνοκεντρισμός που επανέρχεται. γ) Η μικροαστική και η μεσοαστική τάξη συμπιέζονται οικονομικά κάθε μέρα και περισσότερο. Η αντίδρασή τους εμφανώς κλείνει προς την Ακροδεξιά, αδιαφορώντας για την κατηγορία που της προσάπτουν περί λαϊκισμού. δ) Η ΕΕ μέχρι τώρα επιδεικνύει μια στάση αυτάρεσκη και, το σπουδαιότερο, η αίσθηση που έχουν οι ευρωπαίοι πολίτες είναι ότι κυβερνώνται από μια μη εκλεγμένη γραφειοκρατία (Διευθυντήριο), την οποία δεν ενδιαφέρει τόσο η καθημερινότητά τους όσο το χρηματοπιστωτικό σύστημα που τα οικονομικά κέντρα επιβάλλουν, διευρύνοντας λιτότητα κι ανισότητες!

Καλό είναι, οι πεπεισμένοι ευρωπαϊστές, στα εξηντάχρονα, να μη μείνουν στους κούφιους πανηγυρισμούς, αλλα να επικεντρωθούν στις απαιτούμενες αλλαγές πριν να είναι αργά. Διαφορετικά οι πρώτοι υπεύθυνοι για την κακή εξέλιξη της ΕΕ θα θεωρηθούν (και θα είναι) οι ίδιοι που εθελοτυφλούν, χωρίς να τολμούν να υπερασπιστούν (και να προωθήσουν) την ΕΕ που όλοι οραματίστηκαν 60 χρόνια πριν.

Προφανώς οι καλύτερες μέρες της Ενωσης που υπήρξαν επί Ντελόρ δεν θα επιστρέψουν. Ο κίνδυνος όμως είναι η πολυπόθητη Ενωση να παραμείνει ένα κενό γράμμα!

O Τηλέμαχος Χυτήρης είναι πρώην υπουργός