Στην Ευρώπη υπάρχει και μία σε μεγάλο βαθμό ευτυχισμένη χώρα: η Ολλανδία ή, αν προτιμάτε το επίσημο διεθνές όνομά της, οι Κάτω Χώρες. Δεν έχει όρη και λαγκάδια, πεδιάδες έχει κυρίως, εύφορες μάλιστα και ένα σημαντικό τμήμα της έχει κατακτηθεί με προσπάθειες γενεών από τη θάλασσα.

Η χώρα αυτή είναι η 17η πιο ανεπτυγμένη στον κόσμο και τα 17 εκατ. κάτοικοί της ζουν «μια χαρά» και από τη γεωργία (τα λουλούδια τους και τα τυριά τους πουλάνε και στην Αθήνα) και από τη βιομηχανία της. Και ακόμα η χώρα τους είναι μια από τις πιο δημοκρατικές στον κόσμο, με κοινωνικό καθεστώς ζηλευτό: τριαντάωρο την εβδομάδα και ταυτόχρονα μια από τις μεγαλύτερες παραγωγικότητες στην Ευρώπη.

Ψηφίζουν εκεί αύριο. Και από καιρό γνωρίζουμε –μακάρι να διαψευσθούμε όλοι –ότι κι ας είναι αναλογικά με αλλού μικρός ο αριθμός των ξένων, ξενόφοβοι ευρωφοβικοί και ρατσιστές μπορεί να φτάσουν μόνοι ή σε συμμαχία με τη Δεξιά που κυβερνά σήμερα μέχρι την εξουσία.

Οι Ολλανδοί αντιστάθηκαν γενναία στους ναζί, έζησαν επί κατοχής την πείνα και υπέστησαν τεράστιες καταστροφές, πολέμησαν με τους συμμάχους μέχρι τη νίκη, ανήκουν στον πραγματικά σκληρό πυρήνα της Ευρώπης, δηλαδή στους έξι ιδρυτές της, και απέδειξαν τη δημοκρατική ευαισθησία τους με τον πολυετή αγώνα τους εναντίον των ευρωπαϊκών δικτατοριών όπως η δική μας. Την καθοριστικής σημασίας καταδίκη της χούντας από το Συμβούλιο της Ευρώπης την οφείλουμε σε μεγάλο ποσοστό και σε αυτούς με πρωτοπόρο τον σοσιαλιστή Μαξ Βαν ντερ Στουλ.

Οι υποδειγματικά ελεύθερες εφημερίδες τους στήριξαν με κάθε τρόπο τον αγώνα αυτό. Οπως είχαν στηρίξει όλη την προσπάθεια για την σταδιακή ένωση της δημοκρατικής Ευρώπης.

Και σήμερα η χώρα αυτή, ένα από τα σύμβολα του δυτικού φιλελεύθερου πνεύματος και της ανοχής του κάθε διαφορετικού άλλου, κινδυνεύει να ανοίξει μια μαύρη σελίδα στη ιστορία της αλλά και στην ιστορία της Ευρωπαϊκής Ενωσης.

Φταίμε ίσως όλοι οι Ευρωπαίοι γιατί δεν αναλύσαμε από καιρό όλες τις κακές ενδείξεις, δεν πιστέψαμε στους κακούς οιωνούς, δεν ασχολήθηκαν με το πρόβλημα των Ολλανδών οι ηγεσίες των άλλων χωρών της Ενωσης που δεν αντιδρούν όπως θα έπρεπε και στα ανάλογα μαντάτα που μας στέλνουν Πολωνοί, Ουγγαρέζοι και άλλοι.

Θα περιμένω τα αποτελέσματα αυτής της εκλογικής μάχης με σφιγμένη την καρδιά. Και ειλικρινά με απορία.